Verslag van het feest

Tokkie Troy:
In het begin dacht ik al gelijk: Dat wordt helemaal niks, dat feest. Ze gingen toch buiten aan mijn tafel zitten? Waarom was het dan nodig om binnen de stoelen te gaan verplaatsen! Dat beviel me dus niks en toen moest ik overgeven, iets wat ik bijna nooit doe. Ik kreeg het gewoon op mijn zenuwen van al dat gedoe. En dat nog op mijn verjaardag ook!


Toen begon ik het langzaam te snappen. Binnen moesten de hapjes worden neergezet en de spaarpot voor de inzameling voor het dierenasiel. Maar ik was het er nog steeds niet mee eens.
Omdat er regen voorspeld was, kwamen er mannen om buiten party-tenten op te zetten. Dat gaf ook gedoe en toen ik het zat was ging ik maar weer naar boven om wat te kalmeren. Op het zachte dekbed ja. Japekop was daar ook want die houdt ook niet van gedoe.


Toen de hapjes werden neergezet kwamen we natuurlijk wel naar beneden, maar dat spreekt voor zich. Alleen mochten we niet op de tafel springen en dat was dan weer een tegenvaller. Wiens verjaardag was het nou eigenlijk, heh?
Daarna kwamen de mensen en dat waren er veel. Zoveel dat Japekop en ik maar weer naar boven gingen. Van onze eigen vrienden kwamen er niet veel. Ik denk dat het ook voor hen te druk was met mensen. Wie er wel kwam was Storm, en die was niet eens uitgenodigd!
Terwijl we lagen te slapen, Japekop en ik dus, barstte het onweer los en begon het keihard te regenen. De mensen zaten allemaal droog onder die tenten en begonnen te joelen! Ze vonden het net kamperen, riepen ze tegen elkaar. Tjonge jonge, wat hadden ze een lol. Dat was trouwens op een moment dat er hele flessen drank mee naar buiten genomen werden want ze werden te lui om het binnen in te schenken. Dat betekende wel dat er niet zoveel geloop meer was in ons huis en dus konden we wel weer even een kijkje gaan nemen beneden.


Nou, het had flink geregend want er lagen overal plassen. En in de huiskamer was het een zooi met allemaal vieze modder op de vloer. Een mens stond buiten met een dweil haar fietstassen uit te soppen want die had ze per ongeluk open laten staan. Helemaal volgelopen! Het was interessant om haar daarmee bezig te zien.

De straat droogde gauw weer op, het werd een beetje donker en dus gingen de kaarsen aan. Er waren al een hoop mensen weggegaan en de rest was wel zo ongeveer uitgegeten.

Japekop had stiekem van de krabsalade gesnoept en was misselijk geworden. We mochten best wel wat mee-eten van de hapjes maar van de krabsalade kregen we niks want dat was te vet, had ons mens gezegd. Nou dan moet je net Japekop hebben want die wil alles proeven wat hij niet mag. Dus toen hij later moest overgeven stond ik daar niet van te kijken.

Eindelijk was dan het feest voorbij. De spaarpotkat zat helemaal vol met vooral veel briefjes en dat was goed, zei ons mens. Ze heeft nog niet verteld hoeveel het was maar dat gaat vast nog wel gebeuren. Ik was blij dat al die mensen weg waren. Nou moeten die meubels weer op hun plek en de troep moet worden opgeruimd en dan kunnen we door met ons gewone leven. Want zo'n verjaarspartij vind ik eigenlijk drie keer niks. Nee, rust in de tent, daar doe je mij meer een plezier mee.