Hallo mevrouw. Jazeker, ik woon nog geen honderd meter van u vandaan en u kent mij niet heh? Ik ken u wel want ik zie u regelmatig langslopen. Maar dan kijkt u nooit mijn kant uit en zo komt het dat u mij dus nooit eerder heeft gezien. Nee, u bent altijd druk met Storm, Pim en die anderen en heeft daardoor een zogenaamde tunnelvisie ontwikkeld. Maar ik ben blij dat de schellen u van de ogen zijn gevallen en u mij eindelijk heeft ontdekt, want, al zeg ik het zelf, ik ben best de moeite waard gefotografeerd te worden. U bent nieuwsgierig naar mijn kop? Wel ik zal wat voorover buigen.
Kunt u het zo goed zien? Zwarte vlekken, inderdaad. Mooi niet? Nee, er zijn niet veel anderen die zulke prachtige vlekken bovenop hun kop hebben als ik en ik ben daar dus best wel trots op. Mijn naam? Die hou ik liever nog even geheim. Eerst maar eens zien of de foto's wel goed gelukt zijn en u dit interview wel correct weergeeft in uw krant. Maar u mag best nog eens langskomen voor meer foto's. Misschien laat ik u dan wel mijn achterkant zien.
1 opmerking:
Mooie vlekken inderdaad!
Een reactie posten