Siep:
Ik hoorde u al aankomen. En als u voorbij komt, loopt er meestal wel wat achter u aan. Dus ben ik op mijn hoede, want ik heb namelijk tuinwachtdienst vandaag. Nee, Jaya is er niet. De anderen ook niet dus ik ben verantwoordelijk voor de gang van zaken vandaag.
links: T. Troy, rechts: Siep
Troy is mijn vriendin en niet gevaarlijk. Nee, die zoon van haar, die Japekoppie moet ik in de gaten houden. Hij kwam net met een noodgang voorbij en zit nu ergens in onze tuin te rommelen. En daar ik niet voor niets tuinwacht ben vandaag, moet ik uitzoeken wat hij allemaal uitvreet. Daarbij moet ik natuurlijk voorzichtig te werk gaan.
Ik weet zeker dat hij achter dit muurtje zit. Ik hoor hem en ik ruik hem. Maar omdat ik niet het risico wil lopen om neus-aan-neus met hem te komen staan, doe ik slim en zoek het hogerop.
Ha, dacht ik het niet! Daar zit die kleine boef. Waarschijnlijk had hij mij ook al horen aankomen. In elk geval ben ik nu in het voordeel want ik zit boven hem. Ik zou zo op hem kunnen springen, maar dat doe ik niet want dat durf ik niet. Maar dat hoeft hij niet te weten natuurlijk.
Ik blijf hem gewoon aankijken en hoop dan maar dat-ie oprot. Kijk 'm daar nu zitten met zijn penning en brutale blik. Doet alsof hij hier helemaal thuis is. Helemaal geen respect voor een ander z'n gebied. Afijn, ik ben nog steeds in het voordeel en ik hoop dat hij zich dat realiseert.
Ja hoor, hij is weg. Zogenaamd kijken waar zijn moeder is gebleven. Maar volgens mij is Tokkie Troy al naar huis en is hij, die Apekop, de struiken ingedoken. In elk geval heb ik mijn taak goed uitgevoerd en mijn avondmaal weer verdiend, dacht ik zo. Nu nog even genieten van de avondzon en wachten tot ze de deur of het raam voor me opendoen. En anders ga ik wel bij de buren naar binnen, als ik het zat ben. Want zo'n wachtdienst moet niet te lang duren, vooral niet als je het druk hebt gehad. Daarom is het hoog tijd dat iemand het nu van mij overneemt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten