Sylvester:
Zo doe je dat dus. Gewoon lief zijn, kopjes geven en hard spinnen, en ze gaan vanzelf wel wat opzij zodat je breeduit op de ligstoel kan plaatsnemen. Dit mens is een zacht eitje wat dat betreft. Erg gevoelig voor attenties en dan krijg je een hoop terug. Ze dondert bijna uit haar stoel om mij maar genoeg ruimte te geven. En mij maar aaien. Doet ze goed hoor! Daarom kruip ik graag bij haar op de stoel. Ze lag te zonnen ja. Daar is nu geen sprake meer van nee. Zij weet wat belangrijker is in het leven. Juist, de buurkat aaien! Nou, mij hoor je dus niet klagen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten