Japekoppie:
Ze heeft me bedonderd vandaag. Ik lag lekker te slapen op het logeerbed, zie ik uit mijn ooghoek opeens de mand op het bed staan en voordat ik het weet word ik opgepakt en in die mand gedrukt. Natuurlijk heb ik me verzet maar ik kreeg die deksel op mijn kop en toen kon ik er niet meer uit. Ja, die mand betekent altijd rottigheid. Maar daar kom ik zo op.
Ik werd de trap af gedragen en toen gingen we de deur uit en de auto in. M'n moeder zat boven in de vensterbank te kijken en volgens mij zat ze heimelijk te lachen. Toen gingen we rijden en onderweg heb ik flink mijn bek opengetrokken. Schelden dus ja.
Bij de dierenarts moest ik op een tafel. Hij trok me aan mijn nekvel uit de mand want ik wilde hem bijten en krabben. Mijn mens heeft mij toen stevig vast moeten houden want anders was ik zo die tafel afgesprongen en 'm gesmeerd. Maar goed, ze kon dus in elk geval geen foto's maken voor het katblad, en ik dacht: net goed.
Het was trouwens een vreemde dierenarts want die andere, oom van Wiggen, was op vakantie. Een pot nat hoor, die dierenartsen. Ze prikken je in je vel, rukken je bek open en zetten een microfoon of zoiets op je bast.
Tenslotte moest ik nog op de weegschaal en begon die snoeshaan te vertellen dat ik een beetje te zwaar was, want ik zou 5 kilo moeten wegen en ik weeg 5.75 kilo. Toen heeft mijn mens verteld dat ik twee jaar geleden naar een kliniek moest vanwege iets met mijn maag en dat ik toen bijna dood was gegaan. En dat ze me heel goed in de gaten houdt omdat ik niet mag spugen. Hij zei toen weer dat ze me elke dag moet kammen tegen haarballen, terwijl ik dat liever zelf bepaal; als ik gekamd moet worden breng ik haar namelijk zelf de kam, en dat is vaak genoeg want kammen vind ik fijn. En die maagzweer van toen, die had ik gekregen door de stress omdat het huis werd verbouwd en we in de troep zaten.
Nou, uit nijd heb ik alle losse haren die ik had op de behandeltafel achtergelaten. Daarna zijn we snel naar huis gereden en onderweg heb ik weer zitten schelden. Mijn moeder zat op ons te wachten en ik dacht dat ik wel een troosthapje zou krijgen maar dat ging niet door omdat ik dus zogenaamd te zwaar ben. Wel, ik nodig iedereen uit om aan mij te komen voelen, want mijn taille is die van een modelkat en mijn ribben kun je 1 voor 1 tellen! Dus zoveel vet zal ik nou ook weer niet hebben!
Maar al met al voel ik me dus zwaar bedonderd. En die mand mag van mij de deur uit.
5 opmerkingen:
Ik heb je kortgeleden nog gezien en je bent helemaal NIET TE DIK!!!! Je bent een mooie slanke kater,dus blijf maar genieten van die lekkere hapjes en niet afvallen hoor...
Japekop, de volgende keer moet je mens maar tegen de dierenarts vertellen dat Iwan 7.5 kg weegt.
Hij is misschien wat groter dan jij, maar onze dierenarts vindt hem niet te dik. Misschien moet je voortaan maar naar dierenarts v.d. Wouw gaan. Wel iets verder, maar dan kun je ook weer wat langer schelden. Elk voordeel hep z'n nadeel.
Japekoppie zegt via de redactie:
Mevrouw, elk nadeel hep ook zo se voordeel. De vervanger wist niet veel van mij, maar oom van Wiggen wel. Die heeft me weer beter gemaakt toen ik al was opgegeven door de kliniek. Dus mijn mens zegt dat we hem trouw blijven. En de assistente daar (
Bernardine)kent mij vanaf mijn geboorte en is zo knap dat ze zelf bijna dierenarts zou kunnen zijn. Maar fijn voor u dat u zo tevreden bent over uw eigen dierenarts! En heel erg bedankt voor uw medeleven.
De groeten aan Iwan en de meisjes.
Japekoppie.
beste Japekoppie, ik vind het prima dat jullie je eigen dierenarts trouw blijven. Die vervanger is toch maar tijdelijk.
Ik vind je overigens ook niet te dik, dus ga maar lekker door met eten. Misschien wat extra oefeningen voor je volgende verkennersdiploma doen, dat schijnt ook te helpen.
Japekop,
Ik ken je alleen van foto's, maar volgens mij ben je ook niet te dik. Ik zou die vervanger gewoon negeren. Spieren zijn ook zwaarder dan vet, dus waarschijnlijk ben je gewoon heel gespierd! Het gaat niet om het gewicht, maar om je omvang.
Een reactie posten