Proefexamen

Japekoppie:
Vandaag werd ik opgeroepen voor het proefexamen Verkenner AA. Ja, het was heel onverwacht en een beetje vervelend ook want ik heb mijn poot een beetje bezeerd en loop wat mank. Maar ze zeiden dat je in staat moet zijn om ook met een manke poot proefexamen te doen, dus ik had geen keus. Het eerste obstakel onderweg werd gevormd door een hoop rotzooi van een buurman. Ik kon daar echt geen chocola van maken en raakte in de war. Ze zeiden dat dat niet gaf, want nu kon ik gelijk leren wat je moet doen als je in de war gebracht wordt door onoverzichtelijke situaties.


En dus zeiden ze dat ik een rustig plekje moest opzoeken om mijn kalmte te herwinnen. Alles om je heen even buitensluiten en de boel weer op een rijtje krijgen. Nou, dat deed ik dus en het hielp inderdaad. Ik kreeg een zes voor deze oefening en daar was ik wel erg blij mee; het was tenslotte de eerste keer dat ik dat deed. Vervolgens moest ik de Kruidentuin controleren op andere katten, en dan vooral vreemde. Maar er was helemaal niemand en dat maakte me nog rustiger dan ik al was.

Zo kon ik op mijn gemak beginnen aan het echte verkenningsdeel. Het begon met de controle van een emmer. Ik wist dat er water in zat, maar niet watvoor water. Ja, water komt in alle soorten. Dit was dus geen goed water.

Nee, ik heb er niet van gedronken want dat mag niet als het water niet goed is. Ik heb er wel mijn poot in gestoken. Het stonk. Ja, het water dus. En het was bruin. Ik heb mijn poot uitgeschud en het water afgekeurd. Dat was een goede actie, zeiden ze. Ik had precies gedaan wat ik moest doen.

Planten besnuffelen hoort er ook altijd bij. Ja, dat was ook al bij het examen Verkenner A, nu was het alleen een graadje moeilijker. Ik had er gelukkig geen moeite mee. De planten waren niet interessant en ik kon er geen waarde aan toekennen. Ik zag wel dat er in het huis twee katten op de bank naar mij lagen te kijken. Ja, ik wist dat het Thimo en Tamsin waren. Die komen nooit in de tuin nee, maar wel op het balkon. Ook dat wist ik.

Ik heb me totaal niet zenuwachtig laten maken door Tamsin en Thimo, en zo moest het ook. We waren snel klaar in de Kruidentuin en gingen weer terug naar de Katbladstraat. Want daar moet je door als je naar de Hoftuin gaat, waar het volgend onderdeel van het proefexamen was.

Onderweg zag ik Pim nog liggen, maar hij maakt geen onderdeel uit van dit examen dus ik kon hem gewoon negeren.

In de Hoftuin was het dezelfde procedure. Eerst controleren op andere katten, dan verder verkennen. Bohr was niet moeilijk te vinden. Ze lag op een bankje maar ik zag wel gelijk dat het haar eigen bankje niet was. Daarmee scoorde ik goed.

Bohr had verder niet veel te vertellen en daar was ik eerlijk gezegd wel blij mee. Ja, als ze eenmaal tegen je aan beginnen te kletsen, verlies je je concentratie en dan ga je fouten maken heh? Ik ging dus maar gauw verder en kwam Harremans tegen.

Nu had ik Harremans eigenlijk al verwacht in de Hoftuin. Ja, hij is bijna altijd buiten. Komt ook wel vaak in de Katbladstraat tegenwoordig, maar daar had ik hem niet gezien dus wist ik al dat hij hier zou rondhobbelen. Het is een vriendelijke knul dus was er geen vijandigheid tussen ons. Ja, we hebben even neusje-neusje gedaan en dat moet ook kunnen, zelfs als je aan het verkennen bent.

Omdat het thema van dit proefexamen "water" was, ben ik de vijver gaan controleren. Nou ja, vijver! Het is dus een grote teil. Er omheen liggen inderdaad steentjes en in de teil zit behalve water ook nog groen. Waterplantjes ja. En wat ik ook ontdekte was dat er zogenaamde drijfkaarsjes in dreven. Dat was inderdaad waar het om ging bij deze test en gelukkig ontdekte ik ze.

Harremans was ondertussen op zijn stoel gaan zitten. Nee, er lagen geen kussens op de stoel. Hij zat naar me te kijken terwijl ik met die vijver bezig was en hoopte dat ik erin zou donderen. Maar ik heb goed uitgekeken en hield het helemaal droog. Een tegenvaller voor Harremans ja, want die zat al helemaal te gniffelen bij het idee. De waterkwaliteit was overigens goed. Ja, het was zelfs te drinken en er zaten voldoende stukjes groen en insektjes in.

Toen was het proefexamen klaar en ik mocht even wat rek-en strekoefeningen doen en mijn nagels gebruiken in de pergola. Ondertussen gingen ze overleggen ja. Maar dat duurde niet lang. Ze kwamen al snel terug en zeiden toen dat ze vonden dat ik klaar ben voor het echte examen. Ik was daar heel erg blij mee ja. Dus nu moet ik maar verder afwachten tot ik word opgeroepen voor het grote examen Verkenner AA. Nee, je krijgt nooit van te voren te horen wanneer dat plaatsvindt, je wordt altijd onverwachts opgehaald en moet op dat moment gelijk mee om dat examen doen. Nee, je krijgt dan geen tijd meer om te eten of op de bak te gaan. Ook niet om zenuwachtig te worden nee. Ja, ik ga - tot het zover is - nog wel regelmatig oefenen natuurlijk. Nee, ik neem Cera dan niet mee want ze leidt me teveel af. Ik hoop dat ze dat begrijpt en niet boos op me wordt. Ja, dat diploma AA is erg belangrijk voor me.......