Ollie:
Zo, bent u daar weer eens? Nee, deze keer kruip ik niet weg voor u. Is trouwens ook een beetje moeilijk want het logeerbed is opgeklapt. Ja, het is nu een bankje inderdaad, dat heeft u goed gezien. Mijn bankje dus. Knoop dat goed in u oren. Wat komt u doen? Ah, eten geven. Waarom? Oh, mens komt niet thuis vanavond. Nou, fraai is dat. Wat was er zo belangrijk dat ze niet thuis komt? Ik bedoel, belangrijker dan ik? Gaat u niet aan mijn neus hangen? Wel, dondert u dan maar weer op. Maar natuurlijk wel eerst eten in de bakjes deponeren heh? Nee, ik kom niet met u naar beneden. Dat doe ik pas als u weer weg bent. Ja, dan kan ik op mijn gemak de trap af lopen. Nee, niet rollen maar lopen! Ik vind u grapje niet geslaagd! Het is fijn dat u zich om mij en mijn stiefbroer Charli bekommert als dat eens nodig is, maar ik wens niet door u belachelijk gemaakt te worden! Ah, u vind mij best wel lief? Nou, dat valt dan weer mee. Ik neem dat als kennisgeving aan en sommeer u nu ons huis te verlaten. Als u dan zo nodig iemand wilt aaien, neem Charli daar dan maar voor. Vindt-ie fijn ja. Maar wel opschieten want ik heb honger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten