boven: Kaija, onder: Siep
Siep:
Nee, wij maken heus niet altijd ruzie! Wie heeft u dat verteld? Nou, samen spelen, ach, wat zal ik daarvan zeggen. Laat ik maar zeggen dat dat niet bepaald onze hobby is. We zijn min of meer tot elkaar veroordeeld omdat we in hetzelfde huis wonen. Ja, daar laat ik het maar bij. En dus delen we ook samen de stoelen en de tuin. Nou ja, die tuin delen we natuurlijk met meer. Ja, er wonen hier aardig wat haarfabrieken heh? Meestal gaat het wel goed hoor. Soms een kleine ruzie, wat blazen enzo, maar verder heeft het hier meer weg van een grote commune. Wat betreft het delen van de tuin ja. Nee, onze mensen delen we niet. Ieder heeft zijn eigen mensen en dat is maar goed ook. Maar ja, ik doe dus wel met Kaija samen, dat mensen delen. We hebben er verschillende inderdaad. Groot en iets kleiner. Als die ene grote, een hij-mens, met zijn fiets thuiskomt, gaan wij hem beiden verwelkomen, Kaija en ik. Nee, daar heeft u geen foto van heh? Maar het is toch zo. We lopen dan achter hem en zijn fiets aan, hij zet hem dan in de schuur en dan zitten wij samen voor de deur te wachten. En dan lopen wij met zijn drieen naar de voordeur toe. U vindt dat leuk om te horen? Nou, ik vind het leuk om te vertellen. Dan zijn we dus allebei blij, heh?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten