Japekoppie:
Mijn staken heeft lang geduurd en er verandert toch niks. Dus ik vond dat ik maar weer eens wat moest gaan doen. Ook omdat nu Pim alle aandacht krijgt en dat vind ik niet terecht. Ik ben tenslotte degene die met mijn moeder (Tokkie Troy - red.) en mijn mens dit katblad heeft opgericht en ik vind dus dat ik ook regelmatig genoemd en getoond moet worden. Vandaag kwam het er niet van vanwege de regen, maar toen het droog was vanavond ben ik van het dekbed gekomen en heb mij beneden, bij de redactie, weer gemeld als werkwillige. Ik werd gelijk de straat op gestuurd met de opdracht een reportage te maken. Maar ik moest even op gang komen en dacht: ik ga bij mijn broer Charli langs die hiernaast woont. Die zat binnen. We hebben even door het horregaasding heen contact gehad, maar Charli had niet zo'n zin in het doen van een verhaal. Hij had net gegeten, had een beetje een volle buik en was niet van zins om naar het raam toe te komen. Dus een erg spannende reportage is het niet geworden. Toch heb ik dit verhaal maar ingeleverd op de redactie want anders was er weer een artikel over Pim gekomen en ik persoonlijk vind dat het dan een saaie boel wordt. Vandaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten