Pim:
Ik zag het al aankomen: ze gingen weer een feestmaal aanrichten, daar bij de redactie. Op de buitenvergadertafel ja. Dus ik dacht: ik blijf maar in de buurt want ik hoef toch nergens te wezen vandaag. En wie weet wat er zoal naast de tafel valt, heh?
Ze gingen al gauw aan tafel, dus ik ook. Ik kwam om zogenaamd kopjes te geven en te rollen op de zitbanken. Meestal heb ik daar wel succes mee ja, maar deze keer dus niet. Nee, er werd mij helemaal niets aangeboden.
Tijd voor een andere aanpak heh? Dan maar de hongerige blik opzetten en verlangend snuffelen aan de schalen. Maar er stond nog niet echt veel op tafel dus er was ook niet veel te besnuffelen. Toen, eindelijk, kwamen de mosselen. Ik rook al gelijk dat dat nou niet mijn favoriete eten was. Nee, ik kon beter maar even de salade proeven. Maar ik kreeg niet eens de kans om er een tuinboontje uit te vissen. Ze zeiden dat dat geen eten was voor een kat.
Probeer maar een mossel, zeiden ze.
Wel, erg warm kon ik daar niet voor lopen. Ik heb die mossel wat heen en weer gegooid en 'm toen maar uit beleefdheid opgegeten. Maar een tweede hoefde ik echt niet.
Het ding viel trouwens ook nog op de grond en ik heb er een hekel aan om tijdens het eten van tafel te gaan.
De kruidenboter rook beter. Alleen jammer dat ze het op een stukje brood hadden gesmeerd. Net toen ik het er af wou likken, kreeg ik een duw. Ook dat mocht ik dus niet eten blijkbaar.
De sauzen voor bij de mosselen zagen er vreemd uit. Helemaal geen mayonaise ofzo erbij en daar had ik me juist op verheugd.
Nee, die mosselmaaltijd was drie keer niks. Gezellig was het wel. Ja, het was een leuke avond. En later kreeg ik gelukkig nog wat kattenvoer. Dat smaakte goed ja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten