vrijdag 29 augustus 2008

Doe mij maar het hele doosje!


Zwarte Gijs:
U weet dat ik niet graag op de foto ga, en nu staat u hier toch weer met uw camera. Ach, uw heeft een nieuwe methode ontwikkeld om mij op de foto te krijgen? Snoepjes? Wel, ik denk dat ik uw nieuwe methode dan wel wil uitproberen. Waar zal ik gaan zitten? Voor mijn buitenhuis dan maar?


Ja, dit is mijn buitenhuis. Helaas moet ik het delen met kinderen en er zit ook geen kattenluik in. Zeer onnadekend van mijn mensen inderdaad. Nee, in de winter is het te koud en een overnachting zie ik ook niet zitten. Maar het heeft wel wat om voor je buitenhuis te kunnen zitten, niet? Sta ik er goed op? Dan is het dus nu het moment voor die snoepjes waar u het net over had. Tenminste, als uw methode deugt. Nee, ik eet niet uit de hand dus leg het lekkers maar op mijn tafel.


Ach, wat dom van mij. Ja, het lekkers is door de kier onder de tafel gevallen. Als u een seconde heeft?


Ja, ik heb het gevonden en opgegeten. Tenminste, als dat wat ik gegeten heb ook inderdaad uw lekkers was. Om daar zeker van te zijn dient u me nog zo'n snoepje te geven. Als u even wacht klim ik daarvoor weer op de tafel.


Ik denk dat ik deze keer maar wel uit de hand eet. Ja, stel je voor dat dat snoepje weer tussen de tafel valt heh? Dan loop ik mooi de kans dat ik het niet kan vinden. Bovendien is het heel gezond om af en toe je principes eens wat bij te stellen. Alleen bij het behalen van mogelijk voordeel uiteraard.


U bent wel erg zuinig met uw snoepjes. U kunt mij natuurlijk ook gewoon het hele doosje geven, dan zoek ik zelf wel uit waar en hoe ik ze ga opeten. Dat vindt u geen goed idee?


Ach, u heeft dus nog meer adresjes waar u snoepjes moet afleveren? Ik weet zeker dat u er best nog eentje kunt missen.


Ze zijn inderdaad erg lekker, maar deze laatste glipte min of meer mijn keel in. Die heb ik dus minder goed kunnen proeven ja. Nog maar eentje dan? Om het af te leren?


Is het nu echt klaar? Spijtig. Ja, het is niet anders heh? Nee, bij het poezenloket zult u mij niet tegenkomen. Ik vind het er te druk ja. Maar we kunnen afspreken dat u wat vaker naar mijn buitenhuis komt, en als ik daar ben kunnen we het een en ander uitwisselen. Wel, u kunt mij snoepjes geven en dan mag u van mij een foto nemen. Eerst een foto en dan een snoepje kan ook ja, maar dan moet u wel eerst laten zien dat u ze bij u heeft. Die snoepjes natuurlijk!

Geen opmerkingen: