Tokkie Troy:
Kruimeltjes ja. Normaal gesproken heb ik daar niet zoveel belangstelling voor, maar sinds die Pim ons leven op z'n kop zet - hij zit nu alweer in de vensterbank - moet ik ervoor zorgen dat al het eetbare zo snel mogelijk wordt opgeruimd. Ja, ik wil het risico niet lopen dat Pim hier de kruimels komt weghalen want voor je het weet zit hij een paar meter verderop in de keuken. Daar staan onze etensbakjes inderdaad.
Ja, hij ziet er ongevaarlijk uit tegenwoordig. Nee, ons pesten en slaan doet hij ook niet meer maar je weet maar nooit. Want als hij je aankijkt - en dat doet hij dus steeds - dan zit er iets in die blik van hem. Ja, zoiets als: wacht jij maar af; straks woon ik hier ook en dan ben ik toch mooi de baas in dit huis - reken daar maar op!
Dus ik hou hem goed in de gaten, die Pim. Nee, ik kan mijn werk als receptioniste niet meer doen als hij steeds bij het loket zit of ligt. Bureaumedewerkster zijn red ik nog net, maar ik hanteer zeer korte werktijden. Nou, dat komt omdat ik erg moe word van dat in de gaten houden van Pim en daarom moet ik ook meer slapen. Ja, dat doe ik bij voorkeur boven op een stoel, want dan ben ik wat verder weg van Pim. Nee, de situatie zoals die nu is vind ik eigenlijk maar moeilijk te verteren. Mijn zoon heeft er ook problemen mee ja. Hij zit vaker op het dak en gaat nog nauwelijks op reportage in de straat. Slechte zaak voor het katblad inderdaad, maar ook erg onrustig voor onszelf. Ons mens zegt dat het binnenkort voorbij is, dat gedoe met Pim, maar ik ben daar nog niet zeker van. Eerst zien, dan geloven. Ja, het klopt dat ik erg wantrouwig ben, maar dat ben ik altijd al geweest, dus dat is niks nieuws.
4 opmerkingen:
Wat een perikelen! Ik ben een Pimfan, dus ik vind het leuk om hem wat vaker in het katblad te zien...maar dit is wel sneu voor mevrouw Troy en Japekoppie. Ik kan me voorstellen dat ze helemaal van slag zijn! Hopelijk komen Pims mensen snel terug.
Geweldig Tokkie, geef Pim geen kans,ladylike dwarsliggen dus.Wat een rotbaan trouwens...
bf
De redactie zit ook met de situatie in zijn/haar maag. Als Pim in de regen voor het raam zit te klagen en daarbij ook nog inzielig kijkt, moeten wij bewust kiezen (met het verstand) voor onze eigen redactiemedewerkers, dus voor mevr. Troy en Japekoppie. Pim mag weliswaar in de vensterbank komen zitten, maar daar moet het bij blijven. Voor Troy en het Aapje gaat dat al te ver. En ja, op de eerste plaats moeten zij zich veilig voelen. Pim is niet helemaal verlaten, al voelt hij dat wel zo. Daar hebben wij helaas geen invloed op. Zijn mensen hebben van ons al bericht gekregen over Pim's eenzaamheidsgevoelens en nu is het verder aan hen..... Zes weken alleen thuis is geen optie voor een kat zoals Pim. Eigenlijk voor geen enkele kat.
Zes weken?!? Arme Pim. En ik zou ook heel gevoelig zijn voor Pims inzielige blik, zeker gezien de situatie. Vervelend allemaal. Als wij lang weggaan proberen we altijd een housesitter te regelen. Dan hebben de katten in elk geval wat aanspraak en voelen ze zich wat minder zielig. Maar dat is natuurlijk te laat nu voor de Pim situatie.
Een reactie posten