De aanhouder wint

Pim:

Het poezenloket is gesloten ja. Dus zit ik hier nu in de regen. Ja, het spettert behoorlijk en ik ben al aardig nat. Nou, ik wilde alleen maar even vragen of er modellenwerk te doen was vanavond, en of er misschien nog een lege mand was. Om in te overnachten ja. Ach, dat leek me gewoon wel gezellig maar het zit er dus niet in. Maar ik blijf hier net zolang zitten totdat het loket weer opengaat, al duurt het de hele nacht. Dat heb ik zojuist besloten dus.



Nou, om eerlijk te zeggen: toen de lichten uitgingen en ik geen hoop meer had op een logeerplek, ben ik maar naar huis gegaan. Tja, ik was behoorlijk nat, dat klopt. En nu ben ik behoorlijk schoon, dat klopt ook. Mooi meegenomen heh? Wel, toen het licht werd ben ik direct gaan kijken of het loket al open was, maar dat was niet het geval. Ik heb wel een paar uur moeten wachten ja. Nee, ik mocht niet binnenkomen en er was ook geen modellenwerk te doen, maar ik kreeg wel een klein hapje in verband met mijn depressies. Ja, zo'n hapje helpt om weer een beetje zin in de dag te krijgen heh? Dat begrijpen ze hier heel goed en daarom zou ik hier best wel willen logeren. Maar dat schijnt allemaal niet zo makkelijk te zijn, komen logeren. Dus ik eet maar gewoon mijn anti-depressie hapje op en dan zien we wel verder. Wat ik verder ga doen vandaag? Ach, dat komt vanzelf wel bij me op. In elk geval ga ik wel af en toe langs het loket voor een beetje aanspraak, een aai en misschien zelfs nog een klein hapje. Nee, dat hapje zal dan wel vanavond zijn. En misschien mag ik daarna wel komen logeren, je weet het nooit. En de aanhouder wint, wordt er wel eens gezegd.