zaterdag 29 augustus 2009

Tegen- en donderslagen.


Hoewel de dag goed begon, kregen wij later toch wel door dat we niet meer met de gieter langs de planten hoefden. Het kwam allemaal gratis en voor niets uit de lucht. En daar onze internetverbinding niet werkte, gingen we maar eens lekker aan het werk met het maken van een diapresentatie die wij over een paar weken klaar dienen te hebben. Het was erg rustig op de redactie en onze medewerkers namen maar eens een dagje vrij om lekker te kunnen bijslapen...



Eerder op de dag was Cera komen schuilen bij ons en ze had natuurlijk weer het fijnste plekje ingenomen!
Hoewel.....



De Boez lag - ook niet verkeerd - languit op de bank en had het daar ook erg naar zijn zin.


Mevrouw Troy werd als eerste een beetje onrustig. Ook wij hadden al wat gedonder gehoord. Spoedig daarna begon het hard te hagelen.



En de temperatuur daalde snel....




Met geweld sloeg de nattigheid tegen onze gevel aan. En kwam dus naar binnen. Dit was foute boel!



Het werd tijd om handdoeken uit de kast te halen en de vensterbanken te bedekken. Ondertussen was de donder erg dichtbij gekomen. Geen kat meer te bekennen op de benedenverdieping! We gingen maar eens boven kijken.




Japekop zat weggekropen achter een kledingrek onder de zoldertrap. Onze grote Verkenner A deed het dus een beetje in zijn broek!



En de Boez was ook maar onder de trap gedoken, naast de kattenmand. Wij dachten dat de Boez lawaai-bestendig was (hij zat immers met oud-en-nieuw voor het raam naar het vuurwerk te kijken!), maar wellicht had hij de angst van Japekop opgemerkt en was hij ook ongerust geworden, of het kan natuurlijk ook zijn dat Boez zijn medeleven kwam betuigen aan Japekop.



Kom op Boez! Niks aan de hand! Alleen een beetje onweer en we zitten toch veilig binnen?



Mevrouw Troy was weliswaar niet helemaal op haar gemak, maar van zich verstoppen voor het onheil wilde zij niet weten. Nee, zij ging gewoon op haar kleedje op het bed liggen.



Maar het zou kunnen dat, gezien haar leeftijd, haar gehoor wat minder is geworden. Hoewel, als wij haar roepen voor de maaltijd, komt zij nog altijd de trap af hobbelen dus dat zal wel meevallen.
Daar wij het ongezellig vinden om alleen beneden te zitten, probeerden wij onze haarfabrieken mee naar beneden te lokken. Maar wij kregen te verstaan dat wij de boom in konden.


Er zat dus niets anders op dan de kaarsjes tevoorschijn te halen om zo wat gezelligheid te scheppen.
Het onweerde nog lang door. En wij zagen ons genoodzaakt een dikker dekbed uit de kast te trekken; de warmte is voorgoed uit de slaapkamer weggetrokken.
Onze haarfabrieken waren het eens met de vervanging van het dekbed; zij hebben de hele nacht het bed ingenomen en lieten nauwelijks ruimte over voor de hoofdredacteur. Er is ook altijd wel wat, hier op de redactie van het lkb.....

5 opmerkingen:

Trudi zei

Tjee Annemarie wat heerlijk een koude slaapkamer, bij mij is het nog steeds 23 graden.......

Annemieke zei

Hier ook onweer! Elrond trok zich er niets van aan, Pieper verstopte zich onder het bed. Vind het ook wel prettig dat het wat minder warm is in de slaapkamer nu.

ina zei

Wat een held, die Japekop.

Katja zei

Japekop kijkt inderdaad erg bang, arme ziel :-)
Faffie ging ook telkens onder het bed zitten als het onweer weer terugkwam. Snuitje had nergens last van.

Wilma zei

Oh jeetje, wat een ellende daar.
Kun je niet iets (laten) doen aan die lekkage? Hier hebben ze over het algemeen ook geen last van het onweer. Behalve toen het duidelijk ergens in sloeg, want dat knetterde wel heel erg hard.