Ollie liep buiten zijn rondje. Doch toen hij ons in de gaten kreeg, wilde hij maar 1 ding, en dat was zo snel mogelijk naar huis.
Hij moest daarvoor wel een kleine omweg maken want wij stonden in de weg en zagen er met camera zeer bedreigend uit.
Hij liep daarbij Cera bijna onder de voet. Gelukkig is zij nog (veel) sneller dan Olie, dus het liep allemaal goed af. Cera kwam met de schrik vrij.
En Ollie bereikt ook ongedeerd zijn huis. Nou, dat was even spannend allemaal!
Wel, voor u misschien niet maar voor Cera wel dus.
Ze moest direct een plas doen van de zenuwen en nam daarvoor de dichtstbijzijnde plantenbak, die gelukkig ook eens een keer zeer geschikt daarvoor was. Dat beetje onkruid wat erin stond zou het heus wel overleven, en anders nog geen man overboord, heh?
Na het succesvol begraven van haar plas, ging Cera over tot het markeren van onze pergola. Helemaal links ziet u hoe goed ons kleine, nieuwe druivenplantje het doet. Wij denken echter dat het nog wel een aantal jaartjes zal duren voor wij kunnen gaan oogsten, en nog een paar jaartjes erbij voordat wij onze eerste fles wijn op de markt kunnen brengen. Maar hoop doet leven.
De Boez had erop toegezien dat Ollie in zijn eigen huis verdween. En dat dan ook nog van een veilige hoogte. Het is namelijk zo dat elke keer dat Ollie de Boez ziet, er flink geblazen wordt door beide haarfabrieken. Nu blaast Ollie tegen iedereen die hij tegenkomt, maar de Boez horen wij zelden een dergelijk geluid produceren. Wij denken daarom ook dat de twee elkaar niet bepaald liggen......
2 opmerkingen:
Lijkt het maar zo, of is Ollie een beetje afgevallen?
Jeetje, kun je niet eens rustig je rondje maken, heb je gelijk weer die paparazzi in je nek. Dat zou verboden moeten worden!
Een reactie posten