Wij mochten Storm onlangs eten geven, dat wil zeggen: zijn bakje vullen met brokjes. Wij werden allerhartelijks door hem ontvangen en Storm rolde van blijdschap heen en weer over het kleed, bedelde om wat aaien die wij hem natuurlijk van harte gunden.
Tevens toonde Storm ons dat hij toch wel een tikje aan de magere kant is en dat hij dus heel nodig wat lekkere hapjes nodig heeft om aan te sterken...
Toen wij hem zeiden dat daar geen sprake van kon zijn, voelde Storm zich zeer verdrietig en ongeliefd. Vervolgens, toen wij hem zijn normale brokjes gaven, weigerde hij deze te eten.
Wij gingen uiteindelijk toch overstag omdat Storm achter ons aan bleef lopen en zelfs ging krijsen om ons erop te wijzen dat hij wellicht van de honger om zou komen. En dat door onze schuld.... En dus haalden wij thuis wat lekkers voor hem en serveerden dat op zijn buitentafel.
Storm gedroeg zich inderdaad alsof hij al in geen dagen iets te eten had gehad. Hij slokte de boel in rap tempo en met veel bijgeluiden naar binnen.
Even nog nam hij een korte pauze om ons te verzekeren dat het prakje hem goed smaakte en ons daarvoor te bedanken. Later kwamen wij terug om het lege bakje weer weg te halen. Wij hadden het eigenlijk kunnen weten, maar deze domme actie (lekker hapje aan Storm geven) zou nog zo zijn gevolgen hebben..... Maar daarover later meer.
1 opmerking:
Ik zou ook geen nee kunnen zeggen, tegen beter weten in naturlijk...Ze weten altijd precies hoe ze ons moeten bespelen...kunnen heeeel zielig kijken enzo. Maar goed: succes ermee de komende tijd. Benieuwd hoe vaak Storm nog langs gaat komen.
Een reactie posten