Weer een probleem opgelost.

Opeens hoorden wij een hoop kabaal achter ons, terwijl wij aan onze tafel achter de computer zaten. Toen wij omkeken zagen wij een wit-rooie zomaar door onze kamer stappen. Mevrouw Troy, die in de keuken wat brokjes aan het kauwen was, had hem in de gaten gekregen en werkte hem met vervaarlijk gegrom en geblaas ons huis uit. En vervolgens zette zij de achtervolging in.



De wit-rooie zocht de beschutting van een picknicktafel. Nog konden wij niet zien wie het was. Hadden wij hier te maken met de Vreemde, of was het misschien Oscar?
Nee, Oscar zou het wel niet zijn. Die is toch niet zo brutaal?



Maar het was hem dus wel. Wij herkenden hem aan zijn kleine rooie snorretje. De Vreemde heeft een grote vlek aan 1 kant van zijn neus, Oscar heeft dus een klein snorretje. Net als onze Mouzsch in Griekenland........

Maar goed, Oscar was dus erg stout geweest. Wie durft er nu zomaar de redactie binnen te dringen en in de kamer rond te stappen!

Mevrouw Troy was voor de voordeur gaan zitten om er zeker van te zijn dat Oscar het niet in zijn kop zou halen nogmaals de redactie binnen te dringen.

Cera en de Boez waren ook op de herrie (het gekrijs) van mevrouw Troy af gekomen. Cera stond moedig op het bankje en hield Oscar goed in de gaten. De Boez bleef liever onder de tafel en keek toe hoe mevrouw Troy nog steeds stond te grommen.

Voor Oscar was het in ieder geval duidelijk: hij was hier niet welkom... Hij draaide nog een paar keer om de lantaarnpaal heen en verdween toen richting Kruidentuin. De rust keerde weer en mevrouw Troy zat 5 minuten later weer tevreden aan haar brokjes. Weer een probleem opgelost, heh? Ja, mevrouw Troy is een uitstekende werkneemster. Maar dat wist u natuurlijk al.