vrijdag 7 augustus 2009
Ik was het niet....
Net nadat wij van een correspondent een verontrustend verhaal hadden gehoord, kwamen we het onderwerp van gesprek tegen in de Hoftuin. Ja, het was Mio en hij probeerde ongezien weg te glippen. Wij wisten waarom en achtervolgden hem.
Mio:
Van de week, zegt u? Midden in de nacht? Nee, dat was ik niet. Ik weet zeker dat ik toen gewoon lag te slapen dus u moet mij verwarren met iemand anders.....
Nee, ik zou het nooit in mijn kop halen om zomaar 's nachts door Iwan's kattenluik te kruipen en daarna ook nog eens in zijn huis de bakjes leeg te eten. Er wonen daar namelijk naast Iwan ook nog 3 dametjes en ik ben als de dood voor hen. Dus u begrijpt, ik zou nooit daar binnendringen.
Ja, ik ben inderdaad op dieet. Ach ja, het komt wel eens voor dat ik ergens naar binnen ga om te zien of er nog iets belangrijks te ontdekken valt. Ja, het komt ook wel eens voor dat ik dan een verdwaald brokje vind, en het is natuurlijk zonde om dat zomaar te laten liggen. Stel je voor dat het bederft, heh? Nee, je weet maar nooit, inderdaad.
Wat zegt u? Iemand heeft mij gezien die nacht? In Iwan's huis? Dat zij-mens was op zegt u? Ach........
Maar ik was het niet. Nee, zij moet mij verward hebben met iemand anders. Ik weet namelijk geeneens waar Iwan woont, en zou trouwens nooit dat balkon op durven gaan.
U heeft niet over een balkon gesproken? Hoe ik dat dan weet van dat balkon?
Wel........
Dan moet ik aan het slaapwandelen zijn geweest. Nee, iets anders kan het niet zijn want ik zou het echt nooit in mijn kop halen om midden in de nacht bij Iwan brokjes te gaan stelen, dat kan ik u echt verzekeren. Nee, vertelt u dat maar niet aan mijn mens. Dan zou hij zich alleen maar voor niets ongerust maken. Ja............ Ziet u die vlinder daar vliegen? Leuk heh?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ja, Mio, ik heb je duidelijk gezien. En de 2 nachten erna kwam je weer binnen. Alleen had je toen de pech dat Bonya in de kamer was. En Bonya duldt geen vreemde katten in haar huis. Wat ik nu ga vertellen is een beetje vernederend voor jou. Bonya heeft je namelijk met haar oude pootjes vakkundig door het kattenluikje naar buiten getimmerd. Dat ging met veel gekrijs en geklepper van het luikje gepaard, zodat ik naar buiten keek. Ik zag jou toen op de schutting zitten; toen je mij zag rende je snel richting de Hoftuin. Ben jij eigenlijk lid van de partij "Hof is vol"? Zo ja, dan begrijp je misschien dat Bonya vindt dat haar huis vol is, vooral nu er nog een bewoner bij gaat komen.
Goed gedaan Bonya!
Een reactie posten