Allemaal het dak op.

Mevrouw Troy (15+), onze receptioniste, heeft af en toe van die opvliegingen... Dan moet ze plotseling het dak op en gaat ze gevaarlijke dingen doen. En dat terwijl ze aan artrose lijdt! Maar gelukkig is ze licht van gewicht en doen haar spieren het nog goed. Wij proberen ons dus maar niet al te ongerust te maken als zij weer eens zo'n opvlieging heeft, en maken er plaatjes van.
U ziet mevr. Troy op bovenstaande foto voor ons po(e)seren op het dak van de achterburen.



En hier draait zij zich om. Even later zien wij slechts nog haar staart, want dan heeft zij zich in de spleet tussen de daken begeven. Wat daar te vinden is of nu zo leuk aan is, weten wij niet.



Onze jongste bediende, Boezelmans dus, doet zijn eigen kunstjes. Hij loopt het liefst op de dunste hekwerkjes die ook nog eens niet al te stevig zijn. Wij hebben ondertussen geleerd ons daar niet al te druk om te maken.




Schuine dakjes vindt de Boez ook machtig interessant. Ja, je kunt je in een hoop rare bochten wringen op 1 vierkante meter!

En als je klaar bent met je kunstjes, jaag je een huisgenoot de stuipen op het lijf. Japekop, die rustig door het raam naar buiten was geklommen om ons bij te staan met het fotograferen (voor de gezelligheid), wordt door de Boez van ons dakterrasje afgejaagd. Boez sprong boven op hem en vandaar dat Japekop de benen heeft genomen. Hij houdt er namelijk helemaal niet van om besprongen te worden. Japekop zou dan ook niet bij ons in de buurt blijven; even later was hij verdwenen naar de voorkant van de redactie.

Mevrouw Troy ondertussen, inspecteert de dakpannen van de achterbuurman. Nee, die liggen inderdaad niet zo stevig; er is er zelfs 1 naar beneden gegleden. Wij prijzen overigens de hemel dat de dakpannen op dit moment droog zijn en dat mevrouw Troy dus niet kan uitglijden.

Wij hebben mevrouw Troy geroepen. En zij heeft te kennen gegeven best wel weer naar huis te willen komen. Daarvoor moet zij een stukje door de dakgoot en neemt daar de tijd voor. Op de foto ziet u haar vlakbij het open raam van Luna. Luna is gelukkig niet aanwezig. Zij is namelijk kampioen dakmeppen en daar is onze Japekop al meerdere keren het slachtoffer van geworden.

De Boez zit hier mevrouw Troy te pesten. Hij gaat zo zitten dat zij er niet langs durft. Mevrouw Troy heeft zich verscholen onder de boomtakken en zal net zolang wachten tot de Boez is opgedonderd. Omdat wij weten dat dat best lang kan duren, roepen wij de Boez bij ons. En hij komt zowaar naar ons toe. Nu kan mevrouw Troy haar terugtocht vervolgen. Zij moet daarvoor nog 1 moeilijke sprong maken (het overbruggen van een opening tussen twee platte daken) maar dat zal haar lukken. Als wij ons tuig eindelijk weer binnen hebben, sluiten wij de deur en het slaapkamerraam. Er wordt regen verwacht en wij willen niet dat ons personeel zich vermaakt op de gladde pannen. Vandaar dus. En tot het werkelijk gaat regenen kunnen ze best nog even de straat op om nieuws te vergaren. Er moet tenslotte ook nog gewerkt worden.