Verdrietig.....

Cera:
Dag mevrouw Katblad. Ja, ik lig hier wel lekker. In het zonnetje heh? Nee, beter kan inderdaad niet. Ja, het klopt dat ik niet zo vrolijk ben.



Ja, lekker als u mij kriebelt over mijn vacht. U mag daar best nog even mee door gaan want het doet me erg goed. Kan ik iets met u bespreken? Gaat u dan maar erbij zitten want wat ik te vertellen heb is niet zo leuk. Ja, ik ben er zelfs een beetje verdrietig door.



Zit u goed?
Wel, ik heb mijn mensen horen spreken over verhuizen. Ja, ik ben zelf ook, net als u, zeer geschokt. Nee, natuurlijk wil ik hier niet weg. Dat kan toch helemaal niet? Ik bedoel, ik zou de Boez niet kunnen missen! Hij is mijn allerbeste vriendje en ik zou het niet kunnen verdragen hem nooit meer te zien, nee.



Kijk, daar ligt hij. Ja, hij is nooit echt ver weg, mijn Boez. We zijn heel veel samen en hij is de enige jongen hier in de buurt die mij niet pest. Ja, natuurlijk hebben we wel eens wat onenigheid. Dat is als hij een beetje te ruw met me is. Ja, dan speelt hij te enthousiast en dan is hij te wild en dan doet hij mij een beetje pijn. Maar als ik hem daar met een kreetje op heb gewezen of hem een pets heb gegeven, doet hij weer normaal en dan spelen we gewoon weer verder.

Ja, ik vind de Boez erg lief, ja.

Maar ik kom ook altijd graag bij u, op de redactie. En ik ben erg trots op mijn baan als topmodel bij u, maar dat weet u natuurlijk wel. En u bent op uw beurt erg tevreden over mij, is het niet? U zou mij ook vreselijk missen als ik hier niet meer woon, toch? Ja, dat dacht ik al.

Wel, alles bij elkaar maakt dat ik me dus verdrietig voel. Wilt u mij nog even dooraaien alstublieft? Dank u.

Ja, ik zie dat het u ook verdrietig maakt. Zo is het leven, zegt u? Nee, ik wil niet dat het leven zo gaat. Ik wil geen afscheid nemen maar hier blijven. Ja, ondanks Storm, Zwarte Gijs en Bel de Franskat. Wie weet wonen er in die nieuwe straat wel nog meer pestkoppen, heh? Dus met zo'n verhuizing zou ik vast en zeker niet geholpen zijn.

Ja, graag nog even op mijn buik, als ik u niet ophoud tenminste. Maar ik ben blij dat ik mijn verhaal even aan u kwijt kon. Ja, erg jammer dat ik u nu ook verdrietig heb gemaakt inderdaad. Maar misschien gaat het wel allemaal niet door en dan zij we beiden voor niets verdrietig aan het wezen. Nee, laten we maar niet teveel vooruit kijken en de dingen nemen zoals ze komen, ja.

Dank u wel voor uw aandacht. Nee, ik blijf hier denk ik nog wel even liggen. Ik zie de Boez niet meer; heeft u hem zien weggaan? Hij zou ons gesprekje toch niet gehoord hebben, heh? Nee, het zou jammer zijn als hij nu ook verdrietig was geworden, dat was de bedoeling niet. Mag ik u vragen ons gesprek voorlopig nog even geheim te houden? Nee, de anderen hoeven het nog niet te weten. Anders gaan ze me misschien nog wel harder pesten, ja. Goed ja, dat is dan afgesproken. Waarschuwt u me even als uw jongens straks klaar zijn met eten? Ja, dan kom ik graag weer even kijken of ze hun bakjes wel goed hebben leeggeten. Dag mevrouw Katblad, tot later dan maar weer, heh?