vrijdag 18 september 2009
Stand van zaken.
Zwarte Gijs:
Ik heb het effe helemaal gehad. Ja, verdomd vermoeiende dag gehad. U vraagt hoe dat zo komt? Wel, ten eerste moet ik natuurlijk mijn territorium verdedigen en daar heb ik het erg druk mee. Dat komt doordat er dit jaar nogal wat nieuwe bewoners bij zijn gekomen in deze straat, heh?
Uw Boez bijvoorbeeld. Een brutaal geval dat maar door mijn gebied heenscheurt alsof de hele wereld een grote speeltuin is. En hij de eigenaar daarvan, ja. Wel, hem moet ik dus constant terechtwijzen.
En dan heb je ook nog die Oscar en Lima. Met Lima valt het nog wel mee, die blijft aardig op zijn eigen terrein en heeft bovendien respect voor anderen. Maar Oscar? Tja, dat is wel een heel moeilijk geval. Nog erger dan die Boez van u, inderdaad. Totaal losgeslagen dus. Heeft geen gevoel voor verhoudingen, ziet geen verschil tussen het mijn en het dijn en loopt me constant voor de voeten. Ja, het klopt dat hij tegenover mij woont en dat we dus een stukje van de straat moeten delen. Maar ik was hier het eerst en mijn gebied stond dus al vast. Dat er dan vervolgens niets meer te halen valt voor een nieuwkomer, daar kan ik ook niks aan doen. Maar ik heb het er behoorlijk druk mee om dat aan zijn verstand te peuteren. Nee, hij blijft bezig met zijn pogingen om stukken van mijn gebied te veroveren.
Ja, het klopt dat ik regelmatig mijn frustraties af reageer op de hier rondlopende dames. Cera is een makkie, die jaag ik zo onder een wielhuis. Jammer inderdaad dat ze regelmatig uw huis in vlucht zodat ik haar niet kan pakken. Nee, met die mevrouw Troy van u heb ik liever niet te maken, ook al is ze al op leeftijd. Felle tante ja, dus ik kom uw huis echt niet in. Maar rond uw buiten-vergadertafel kom ik wel, en als zij daar is, pest ik ook haar graag. Mevrouw Troy dus ja. En uw Japekop vanzelfsprekend ook, maar meestal trekt hij zich niet zoveel aan van mij. Ja, dat levert me dan weer een nieuwe frustratie op.
Kortom, ik heb dus een zware dag achter de rug en ben wel aan een hartversterking toe. Nee, ik kan er niet in en daarom zit ik hier te wachten. Tot ze thuiskomen ja. En ondertussen doe ik dus niets meer totdat ik mijn maal heb gehad en wat heb kunnen rusten. Ja, dat is inderdaad de stand van zaken op dit moment.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten