Op nog geen meter afstand.

Harremans:
Het is echt niet te geloven. Komt die kleine de Poort door scheuren, ploft ie hier doodleuk naast me neer. Op nog geen meter afstand, ja. Alsof hij lak heeft aan alle regels, en deze tuin hier van hem is.



Geen enkel respect, nee. Terwijl hij dondersgoed weet dat wij geen anderen in onze tuin dulden, ja. Ja, het is dat ik vandaag heel hard heb gewerkt en de energie niet heb om hem terug naar zijn straat te meppen. Ik blijf natuurlijk wel op mijn hoede ja, dat heeft u goed gezien.



Nee, ik voel mij niet op mijn gemak. Hij lijkt wel met de dag brutaler en vrijer te worden, maar dan is hij hier toch echt aan het verkeerde adres. Boezelmans heet hij toch? Wel, hij had beter Boevenmans kunnen heten. O, die had u al een keer gehoord? Nou, dan moet u toch maar eens overwegen om die naam te veranderen. In elk geval gaat dit dus geen tweede keer gebeuren heh? Dat hij zomaar de hoek om komt en hier vlakbij mij gaat liggen dweilen dus. Als ik maar een haartje meer energie had gehad, zou hij er nu niet meer zo brutaal bij liggen, nee. Dan had ik hem allang een pak slaag gegeven waardoor hij zeker een week lang zijn snuit hier niet meer had durven laten zien. Maar ik ben dus te moe nu. Ja, dat ik geen zin heb speelt ook mee. Maar wellicht voel ik me over een minuut of tien weer wat opgeknapt en dat krijgt hij het alsnog voor zijn kiezen. Of ik roep mijn broer erbij, dat kan natuurlijk ook. Ja, komt u over tien minuten maar terug, dan zal u wat beleven. Let maar op, ja.
De Boez was natuurlijk na een paar minuten alweer elders in de tuin aan het klooien. En Harremans trouwens ook. Wij denken dat Har echt moe was, anders had dit allemaal niet plaatsgevonden. Maar goed, wij hebben dus geen spannende foto's kunnen maken. En dat vonden wij wel een beetje jammer....