Betrouwbare dames

Het was weer tijd voor een kleine reportersronde. Wel in de loop van de avond, want overdag is het te warm voor onze haarfabrieken om te werken. Het was al heel wat dat ze nu meegingen met de fotograaf.....
Mevrouw Troy bleef al gauw achter. Ze dacht wat gehoord te hebben bij het poezenloket en moest dus nodig terug. Wij begrepen dat best en lieten haar gaan.


In de Kruidentuin kwamen wij Oscar tegen. Er werden wat gegevens uitgewisseld totdat een groot wielhuis op de gevaarlijke weg voorbij reed die de aandacht afleidde. Toen gaven wij het sein dat er gewerkt moest worden en dus de reportagewandeling vervolgd.


Maar Oscar vroeg op dat moment een gesprekje aan. Hij wilde het hebben over de verslaggeving bij het Katblad en of hij niet kon worden opgeleid tot reporter. Wij vertelden Oscar dat wij daar even over moesten nadenken. Nee, wij hadden geen vacature, maar bij bewezen geschiktheid zat er misschien wel een hulpfunctie voor hem in. Wij zouden e.e.a. in overweging nemen en gaven hem een paar stevige aaien.



Maar Oscar was ondertussen alweer met iets anders bezig. Iets tussen het gras vermoeden wij, want hij boog helemaal over en tuurde naar beneden.


Wij hervatten onze wandeling en tot onze grote verbazing liep Oscar met ons mee. Zou hij dan toch naar ons geluisterd hebben en alvast bezig zijn zijn geschiktheid te tonen?
Japekop, die eigenlijk liever helemaal alleen op reportage gaat, vond het drie keer niks dat Oscar ons vergezelde. We verdachten hem zelfs ervan dat hij Oscar probeerde te lozen door zijn nukkig gedrag en zacht gegrom. Doch Oscar liet zich niet verjagen. De Boez nam alle tijd om een bromwiel te onderzoeken, iets wat wij niet aanmoedigen omdat dat niet in het belang is van het Katblad. De Boez is dan ook nog geen echte verslaggever en verliest zich derhalve vaak in onbelangrijke details. Liever zouden wij zien dat hij in de buurt van Japekop bleef om van hem de kunst af te kijken. Maar Boez kent nog geen discipline en doet gewoon waar hij zin in heeft. Ja, soms denken we wel eens dat hij een soort van miskoop is geweest. Maar goed, hij brengt wel leven in de brouwerij dus geven wij hem alsmaar weer een kans.....


Kijk, daar heb je weer zoiets. Dat bedoelen wij nou. Terwijl Japekop en Oscar nog de parallelstraat afzoeken naar nieuws, staat die kleine opdonder alweer in de Steeg van Storm. En heeft dan ook nog de moed om te vragen waar de anderen blijven! Nee, echt slim is hij niet, vrezen wij......


Wij doen nog even de Hoftuin aan maar komen daar niemand tegen. Wel zien wij Iwan op het dak zitten. Wij roepen hem maar hij heeft het te druk met het bestuderen van een keffend blafbeest. Of zou Iwan het opgewonden standje aan het pesten zijn?


En ja hoor, als wij ingezoomd hebben, zien wij in elk geval minachting op de snuit van Iwan. Wij riepen hem nogmaals, maar Iwan kwam deze keer echt niet naar ons toe. Wij besloten onverrichter zaken naar de redactie terug te keren.


En we zagen nog net dat Iwan terugkeerde naar zijn dakterras. Lotje en Caja, zijn concubines, namen wij niet waar. Erg teleurstellend maar het was niet anders.


Gelukkig is er nog een lichtpuntje: Cera zat op ons te wachten en wilde ons graag naar de redactie begeleiden. Zij komt altijd op het juiste moment troost brengen, ons modelletje!


En daar was natuurlijk mevrouw Troy die ons verwelkomde. Als u nog even terugkijkt naar de vorige foto, ziet u haar al aan de andere kant van de Poort zitten wachten op de bank. Toch fijn dat wij ook enkele betrouwbare dames in dienst hebben. Zij doen tenminste niet steeds zo vreselijk moeilijk!
Kom op dames, we gaan nog even gezellig buiten zitten. Kopje thee erbij?