De redactiekatten hebben reeds hun eten gekregen en naar binnen gewerkt. Verder staan er ook nog brokjes; die staan er altijd. Maar als de hoofdredacteur een stukje gaat eten, is de belangstelling altijd groot. Vooral als er vlees op het bord ligt. En de poezen mogen op tafel komen, tenzij er een tafelkleed op ligt. Tja, er ligt nu geen tafelkleed, dus.....
Mevrouw Troy kan zich niet beheersen. Als wij even naar de keuken lopen, wil zij kost wat kost de geur opschuiven van het laatste stukje vlees. Zij weet dat zij er niet aan mag komen, maar likt toch stiekem even aan het bord. Wij zien dat en krijsen: NEE!
Mevrouw Troy trekt zich terug. Japekop is totaal gebiologeerd door het stukje vlees. Hij is bang dat het zal verdwijnen. Die angst is niet ongegrond want wij zijn naar de tafel teruggekeerd. En wij vinden het zelf ook bijzonder lekker, dat vlees.
De Boez is er ook bij komen liggen. Hij vertoont nooit bedelgedrag. Hij speelt liever buiten met zijn vriendinnetje, of binnen met zijn muisjes. Maar nu de andere twee zo nerveus bij het bord zitten te doen, is hij ook op de tafel gesprongen. Hij houdt echter wel afstand.
Hoewel, wij hebben het dus mis. Boez komt ook naar het bord toe om de geur op te snuiven.
Wij besluiten niet egoistisch te zijn en schrapen het laagje paneer met kruiden van het vlees af. Dan snijden we ons laatste stukje aan fliebertjes. Ze moeten allemaal evenveel krijgen. Mevrouw Troy is erg mager, Japekop valt altijd zoveel af in de zomer en dat is nu goed zichtbaar, en de Boez moet nog groeien. Dat maakt dat wij niemand kunnen voortrekken, zelfs niet in het geniep.
Japekop houdt de boel goed in de gaten. Mevrouw Troy is inmiddels aan de andere kant van het bord gaan staan en de Boez is op een stoel naast ons gaan zitten. We kijken tevreden toe als even later de redactiekatten zitten te smikkelen, en roepen hard AUW als Japekop in zijn gulzigheid weer eens in onze vingers bijt. Ja, dat heb je nu eenmaal met uitdelen van fliebertjes....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten