vrijdag 24 juli 2009

Proefexamen "verkennen" voor Cera (2)


Bobo was achter een boom vandaan gekomen en liep recht op Cera af. Wij stonden dus ons hart vast te houden en wachtten af. Cera bleef gelukkig heel kalm, ze ging rustig zitten en keek Bobo aan. Normaal gesproken zou ze (Cera dus) gevlucht zijn en de beschutting hebben gezocht van een wielhuis, maar nu was ze erg flink. Cera gedroeg zich als een echte verkenner. Bobo snapte er niets van. Cera had voor haar op de loop moeten gaan. Zo ging het altijd en zo had het nu ook moeten gebeuren. Dus wist Bobo zich even geen raad. En Bobo hield halt. Wij dachten nog even een zacht gesis waar te nemen uit de richting van de fotograaf. Iets wat verdacht veel op blazen leek. Maar we zullen ons vast vergist hebben.....



In elk geval ging Bobo er vandoor. Ze keerde terug naar haar kant van de straat, liep tussen de daar geparkeerde fietsen door en dribbelde teleurgesteld naar haar huis. Wij haalden opgelucht adem. En Cera ook. We konden de verkenningstocht voortzetten. Er stond nog 1 onderdeel op het programma.



En dat was het verkennen van het Zooiplein (zie op onze kaart, heh?). Cera stak de straat over en liep het zooiplein op. Daar maakte ze een kleine snuffelronde, precies zoals wij het graag hebben en het ook moet.


Na de snuffelronde ging Cera er bij liggen. Even voor haar plezier rollen in het zand. Of was het het controleren van de kwaliteit van het zand? We houden het maar op het laatste, want dat is natuurlijk wat wij het liefst hebben tijdens een verkenningstocht. Dat zij daar dan ook nog plezier in heeft, is alleen maar meegenomen.



Er lag niet genoeg zand, stelde Cera vast. Wij noteerden dat. Erg belangrijk. Want al is het beter dat de mensen het zand binnen de zandbak houden, er moet wel ook nog wat zand liggen voor de katten om in te rollen. En dat was dus niet het geval, had Cera geconcludeerd. Wij gaven haar voor dit onderdeel een 8 min. En dan heeft die min te maken met het feit dat de controle een tikje te lang duurde; wij vonden dat ze teveel op ging in de zandcontrole en dat ze haar omgeving een beetje uit het oog verloor.



Cera pikte het wel gelijk op, deze aanmerking. Ze speurde onmiddellijk om zich heen om te zien of er geen pottenkijkers waren of erger. Pestkoppen bijvoorbeeld. En Cera? Zijn er pottenkijkers of pestkoppen? Word je bespied?



Nee, helemaal niemand te zien. Dat was dus in orde. Was het toch bijna nog misgegaan!
We moesten nu de verkenningstocht gaan afronden. De fotograaf liep vooruit. Kom Cera, het allerlaatste onderdeeltje: veilig thuiskomen!


Cera? Cera! Nu heb je het zo goed gedaan, je zou echt met vlag en wimpel slagen! Ga je het nu toch nog verpesten door dat laatste stukje van de tocht voorbij te laten gaan? Dat kan toch niet waar wezen? Meisje toch! Ach, ach. Wij kregen tranen in onze ogen. We hadden het haar toch zo graag gegund, het toegelaten worden tot het echte examen! En het zat er in! Zulke hoge punten gehaald en nu dit....



De Boez stond aan de overkant van de straat en wachtte met ons mee. Zou Cera op het Zooiplein blijven liggen en al haar kansen vergooien? Kom op, Cera! Nog een paar stapjes! Je hoeft alleen nog maar de straat over te steken en naar de Boez toe te lopen! Je hebt daarvoor nog enkele seconden! Sta op, meisje! Doe het!



Gelukkig. Cera stak de straat over en plofte neer bij ons startpunt. Ze heeft het gehaald. Ze is alleen doodmoe. Blijkbaar heeft ze alles gegeven en dat is dus teveel. Het is namelijk de bedoeling dat je na zo'n verkenning nog iets over hebt gehouden. Je moet tenminste nog de kracht kunnen opbrengen om je eigen huis op te zoeken, want je weet inderdaad maar nooit. Het gevaar loert overal en veiligheid komt altijd op de eerste plaats.
Theoretisch gezien heeft Cera voldoende kwaliteiten getoond het definitieve examen "Verkenner A" te kunnen halen. Wij hebben dat toch wel kunnen vaststellen. Maar je mag dus nooit tot het gaatje gaan. En dat is nu precies wat Cera heeft gedaan. Wellicht komt dat ook doordat wij de langere route hebben genomen die eigenlijk bedoeld is voor de gevorderde Verkenner. Dus goed beschouwd is het onze fout geweest en hebben wij er schuld aan dat Cera uitgeput is geraakt.
De cursusleidster zal daarom voor het echte examen rekening houden met de leeftijd van Cera en nog met haar gaan oefenen op het onderdeel "energieverdeling". Want op dit moment haalt Cera daar geen voldoende voor....
Maar verder hebben wij zeer genoten van dit proefexamen en wij hebben er het volste vertrouwen in dat Cera haar echte examen zal halen. Wanneer dit gaat plaatsvinden weten wij nog niet. Dat is altijd voor iedereen een verrassing.

6 opmerkingen:

ina zei

Ik vind dat Cera het prima heeft gedaan. De cursusleidster moet ook weer niet te streng worden. Als dit het echte examen was geweest, had Cera het dan gehaald? Al die hoge cijfers moeten dat laatste puntje toch compenseren? Of mag dat niet meer tegenwoordig bij examens?

de cursusleidster zei

Stelt u zich het volgend voor, mevrouw Ina! Je maakt een uitstekende verkenningstocht, maar als je thuiskomt en voor je deur in elkaar stort en je je niet meer kan verweren tegen iemand als bijvoorbeeld Storm, is je leven in gevaar!
Of als je neervalt op straat en er komt een auto aan waarvoor je niet meer kunt wegrennen?
Nee, energieverdeling is van levensbelang.
Vandaar dus! Maar daar gaan we heus wel aan werken hoor!

ina zei

Daar hebt u wel een punt.

Annemieke zei

Ik denk dat het net als met het rijexamen is. Als je dan aan het einde - na alles goed gedaan te hebben - niet goed kijkt bij het openen van een deur en een fietser schept, ben je toch mooi gezakt!

de redactie zei

U heeft het uitstekend begrepen, mevrouw Annemiek! Wilt u ook niet cursusleidster worden?

Annemieke zei

Ik denk dat ik beter in de theorie ben dan de praktijk...