Wij brachten nog maar eens een bezoekje aan de geheime tuin van Iwan. Ja, deze ligt dus buiten het Katbladgebied maar omdat Iwan er regelmatig naar toe gaat, hebben wij besloten daar vaker een kijkje te gaan nemen. De tuin wordt omsloten door wat hoogbouw en er is een klein kinderspeelpleintje. Als je er naartoe loopt vanuit de Katbladstraat, moet je eerst een stuk(je) langs het gevaarlijke water, dus bij Bobo's huis de hoek om, zeg maar. Dan passeer je Iwan's straat en moet je nog een stukje door. (Zie de kaart helemaal onderaan in dit Katblad!) De tuin ligt vlakbij een brug waarover nog een drukke verkeersweg gaat. Dit staat niet op de kaart.
Wel, tussen de struiken in deze geheime tuin zat een zwart-witte. Hij had het druk met het in de gaten houden van een zwarte. Beide waren niet van plan om voor ons te po(e)seren, en dat vonden wij natuurlijk erg jammer.
De zwarte zagen wij wel - even later - het pleintje oversteken. Heel snel maakte wij toch een foto van hem. Of haar, dat kan natuurlijk ook.
En vervolgens hadden wij een gesprekje met een oude dame die daar al 20 jaar op een benedenverdieping woont en aan het onkruid wieden was. Wij wilden haar uithoren over de haarfabriekenpopulatie in de tuin, en stelden haar wat vragen. Nee, ze hield zich niet zo met de katten daar bezig. Want ze deden hun behoeften in haar tuin en dat vond ze niet zo plezierig. Dus zag ze ze liever gaan dan komen. Kijk, daar kwam weer een onbekende aan. Die zag ze hier wel vaker maar ze wist niet waar hij thuishoorde.
Nou, dat wisten wij dus wel! Ha Iwan! Nog boos op de fotograaf?
Nee, Iwan was niet boos meer. Hij begroette ons zeer enthousiast en liet zich lekker door ons aaien. Wij vertelden de dame dat wij deze wel kenden. En uit welke straat hij kwam. Toen werd de dame ineens wat minder negatief. Oh, hoorde Iwan dan in dat ene huis? En woonde daar ....... niet? Nee, maar dan was deze kat wel oké! Ja, want ze kende Iwan's mensen dus en was zeer over hen te spreken. Ja, Iwan was een mooie kat. Vooral als hij inderdaad daar en daar woonde. Vanwege zijn mensen dus ook ja. Lief beest ook ja. Ondanks het gepoep dus inderdaad.
Wel, wij vonden het toen tijd om afscheid te nemen van de dame.
Iwan liet zich nog even door ons aaien, maar toen wij hem vroegen of hij niet mee wilde lopen, terug naar zijn huis, reageerde hij afwijzend.
Iwan had de zwart-witte namelijk gezien. En trouwens ook de zwarte. En blijkbaar had hij nog wat met hen te bespreken. Ofzo.
Iwan liep met ons mee naar de uitgang, dat wel. En toen namen wij afscheid. Wij waren blij dat het weer helemaal goed was tussen ons en Iwan. Want het laatste wat je als kattenjournalist wil is ruzie met de haarfabrieken over wie je wilt schrijven. Maar Iwan's geheime tuin is dus niet zo geheim meer. En wij hebben besloten deze tuin op te nemen in onze route. Maar niet als het regent, nee.
2 opmerkingen:
Iwan zit daar inderdaad vaak de laatste tijd. Toen hij pas 2 dagen niet thuis was geweest ben ik hem gaan zoeken. En ja hoor, meneer lag prinsheerlijk tussen de plantjes in de geheime tuin. Hij wilde niet mee naar huis, toen heb ik hem maar weer gedragen (oef, dat was de laatste keer). Thuis heeft hij heerlijk gegeten, daarna ging hij slapen alsof hij helemaal niet weggeweest was. Ik denk dat Iwan graag met andere katten speelt. En dat zullen dan wel katers moeten zijn, want poezen heeft hij thuis genoeg om zich heen.
Vandaar dat Igor Iwan dus gezelschap komt houden!
Gefeliciteerd jongens! maak er een feest van, dat verdienen jullie beide.! Ik heb mijn zusje gemaild die in de buurt van de heide woont en connecties met de faculteit diergeneeskunde in Utrecht heeft , maar ze kende geen SIAM catteries in de buurt. Dat wil niet zeggen dat ze er niet zijn.
Mvgr
Hans (de bioloog)
Een reactie posten