Gevaarlijke sprong

De Boez heeft ontdekt hoe hij, als hij door het poezenloket aan de voorkant van de redactie naar buiten is gegaan, via een poortje, diverse muurtjes en daken, bij onze keukenkoepel kan komen. Daar zijn wij mooi klaar mee. Want hij past dezelfde tactiek toe als Japekop wanneer deze via de achterkant het huis wil betreden: op de koepel springen (met veel lawaai) tot de hoofdredacteur maar weer de trap opgaat om het slaapkamerraam te openen. Alleen heeft de Boez nog geen vertrouwen in dit ritueel, en bovendien helemaal geen geduld.



Als wij dus niet direct op zijn geplof op de koepel reageren, komt hij zijn verzoek binnen te mogen kracht bijzetten door naar beneden te gluren en zijn stembanden te gebruiken. Wij wilden toch even vastleggen hoe de Boez voorover hing en stampij maakte, dus duurde het nog langer voor wij de trap bestegen.



Boez werd steeds ongeduldiger en zocht naar een andere oplossing. En als je zoekt, kijk je natuurlijk goed om je heen, heh? Nee Boez, wij hebben hier geen geheime trapjes of afstapjes. Je zult dus toch moeten wachten tot wij naar boven komen. Of je moet gewoon weer omlopen naar de voorkant van het huis!

En op de afzuigkap springen gaan wij dus niet doen heh? Veel te glad en ook nog schuin aflopend! Je zou zo je poten kunnen breken! We komen wel naar boven! Kijk, we leggen de camera weg en komen eraan. Nog heel even geduld, Boez! Niet springen heh?

...........................

Terwijl wij via de trap naar boven gingen, hoorden wij een hoop lawaai in de keuken. De Boez had niet kunnen wachten en was dus toch naar beneden gesprongen. Hoe en waar weten wij dus niet want wij waren op de trap. Waarschijnlijk toch via de afzuigkap op het aanrecht? Of rechtstreeks op het aanrecht? In elk geval een gevaarlijke sprong vinden wij. De Boez lag gestrekt op de tegelvloer. Wij mochten niet aan hem komen. Toen wij dat toch deden (controle op kwetsuren), sprong hij op en huppelde weg. Zo te zien zonder breuken of verzwikkingen. Maar hij was wel duidelijk uit zijn doen.....

Even later kwam hij bij ons aan tafel zitten. Wij waren (nog meer) postkaarten aan het afdrukken voor het feest, en consumptiebonnen en lootjes natuurlijk. De Boez, nog steeds een beetje van streek, had hier totaal geen belangstelling voor.

Terwijl de kaarten uit de printer schoven, zat Boez appelig toe te kijken terwijl hij normaliter zijn snuit in de machine duwt om de kaarten te bevrijden uit de klep.

Gelukkig was hij een uurtje later weer in normale doen en heeft hij 4 king size bromvliegen gevangen en om zeep geholpen. Wij hopen echter dat hij het niet weer in zijn kop zal halen om vanaf het dak de keuken in te springen en voortaan een voorbeeld neemt aan Japekop: gewoon geduldig wachten tot het raam wordt opengedaan. Of even omlopen natuurlijk!