Geen spoor van Lima

Terwijl Oscar terug naar huis was gekeerd (nu huisarrest heeft) en voor het raam zat, gingen wij nog maar eens een rondje maken om te zien of we Lima konden vinden.
Dat deden we samen met Cera en de Boez. Hoewel, de Boez bleef in de Katbladstraat zoeken maar Cera durfde wel een stukje verder mee te lopen.



We gingen zelfs een stuk langs het gevaarlijke water. En de moedige Cera keek steeds erg goed om zich heen. Maar we zagen geen Lima....

Aan het eind van de Katbladstraat liep Bobo te schooieren. Nee, ook zij had niets gezien, zei ze. Maar ze zei ook dat Cera niet deugt en dat ze op moest donderen. Wel, daar waren wij het niet mee eens natuurlijk. Had Bobo misschien last van een lichte hoofdpijn? We kregen geen antwoord op onze vraag. Dan maar weer verder.

De straat zat vol met plak uit de bomen. Ze hadden weer eens behoorlijk gehuild. Hoewel, het zijn natuurlijk niet de zgn. huilende bomen die de troep veroorzaken maar de plassende luizen! Wij komen daar nog een keer op terug. Feit was dat Cera af en toe bijna aan de straat vastkleefde. Erg vies, ja. En nog steeds geen Lima, en dat was nog het ergste.

Op het Zooiplein liep de Boez nog te zoeken. Nee, ook hij had helemaal niets gezien. Cera controleerde het pleintje ook nog even. Zonder resultaat.

Toen vonden wij dat de Boez naar binnen moest. Tijd om op te breken en te gaan slapen. En als de Boez naar binnen moet, moet Cera naar huis! Alleen snapt ze dat niet altijd even goed....

Een tijdje later gingen wij nogmaals een ronde doen. Nu dus zonder begeleidende katten. Wij kwamen alleen de Vreemde tegen, zittend in een vensterbank. Wij hoorden van een mens dat ook nog laat op straat was, dat de Vreemde daar woont! Ja, helemaal aan het eind van de parallelstraat dus! En het schijnt dat hij ook regelmatig ruzie maakt met Schneider en Flash! Nou, we moeten maar eens op huisbezoek bij die Vreemde.

Maar wat belangrijker is: nergens een spoor van Lima. Dat baart ons ernstige zorgen.