Waar waren we gebleven? O ja. Mevrouw Troy was dus binnen, Cera en Zwarte Gijs zaten aan de overkant van de straat te wachten op actie, Japekop zat zogenaamd onverschillig te wezen op de bank van de vergadertafel en de Boez lag ergens te dutten. Wel, in dat laatste was verandering gekomen. De kleine Boezelmans was blijkbaar ontwaakt uit zijn slaapje want opeens stond hij uitgebreid de luizenplak van een Hosta af te likken. Je moet er maar zin in hebben.
Japekop keek ongeinteresseerd toe. Hij dacht er het zijne van, denken wij weer. Alles bij elkaar was het dus een dooie boel terwijl die Vreemde nog steeds tussen de plantenpotten zat. Waarom zat iedereen er zo afwachtend bij? Zo warm was het nou ook niet meer!
Boez ging verder met zijn gelik en gehap. Hij was op de vergadertafel gesprongen en zat nu op een rozenblaadje te kauwen. Voor de goede orde: Wij hebben nauwelijks eetbare planten staan. Ja, een paar verschillende soorten kattenkruid dus (welgeteld 8), wat kruiden als rozemarijn, thijm, munt, oregano etc., maar dus niet dat je zegt njammie, daar ga ik nu eens lekker van smikkelen. En onze rozen zijn maar gewone rozen, wel mooi van bloem maar beslist niet delicaat van smaak. Waarom die Boez dus regelmatig van de bladeren staat te knabbelen is voor ons een groot raadsel. Maar dit terzijde. Wij moesten hoognodig kijken of de Vreemde ondertussen niet was verdwenen!
Nee dus. Daar zat hij nog steeds te zitten. Tussen de eucalyptus, mahoniestruik en wat ander groen in plastic potten. (Wij zijn overgegaan op plastic na diefstal van diverse aardenwerk potten maar dat doet er nu even niet toe, heh?)
Japekop hield de boel heus wel in de gaten. Want als hij beweging zag tussen de planten, gingen af en toe zijn ogen wijd open. Nee, ons houdt hij niet voor de gek.
En toen de Boez van de tafel sprong, moest Japekop wel weten wat hij ging doen. Ook al denk je soms van niet, een kat heeft het altijd erg druk. Alleen als hij op bed ligt of op een stoel en dan ook nog in een cirkel (kop bij staart), met zijn ogen stijf gesloten en regelmatige ademhaling, dan kun je aannemen dat hij slaapt. Hoewel, dan nog mag je soms je twijfels hebben! Als je het zeker wilt weten, trek dan maar eens een dekseltje van een blikje.
We dwalen weer af. Dat komt vast en zeker doordat er helemaal niets gebeurde daar buiten bij die tafel!
De Boez was begonnen aan een zandbad. Wij hebben natuurlijk liever niet dat hij dat doet want straks ligt al die zandtroep weer op onze favoriete stoel of nog erger: op de sofa! Maar helaas, we kunnen dit soort speciale behoeftes niet tegenhouden.
Omdat wij wat gegrom en gedoe achter onze rug ervaren, draaiden wij ons met camera om. Nog net zagen wij Zwarte Gijs tussen de planten kruipen.
Ja, Gijs was toch maar de straat overgestoken om de Vreemde van dichtbij te bekijken. Hoewel? Toen we verder tussen de planten keken zagen we dat de Vreemde was verdwenen. Zonder dat wij het hadden gemerkt. Zwarte Gijs kwam dus alleen maar, nu het veilig was, snuffelen tussen de plantenpotten. Ruiken naar de sporen van de Vreemde rooie die ongetwijfeld waren achtergebleven. Hij nam er trouwens ruim de tijd voor.
Even later zagen wij de Boez en Cera samen spelen. Japkop was weer op pad gegaan en verder was er dus niets meer te melden. Helemaal niets..... Saaie boel!
1 opmerking:
Misschien is het een idee om ook zo af en toe wat kattengras neer te zetten. Dat is goed voor de magen van het kattenvolk. Beter dan rozenblaadjes in ieder geval.
Een reactie posten