Chagrijnige dames.

Wij maakten een korte wandeling met Cera en de Boez, en werden direct aan het begin van ons tochtje al (in de Kruidentuin) onheus bejegend door Siep. Ze gromde en blies, en probeerde vervolgens bovenop de Boez te springen, maar deze maakte een zijwaartse beweging zodat Siep miste.


Natuurlijk liet Siep dit niet op zich zitten en ze volgde de Boez, die ondertussen al een eind verderop tussen de rozemarijn aan het klooien was. De Boez echter was niet van plan de Kruidentuin te verlaten omdat Siep toevallig (?) in een chagrijnige bui was.



Hij liet zich pontificaal midden op het pad neerploffen en wachtte af wat Siep verder met hem van plan was. De brutaliteit van en het gebrek aan angst bij de Boez, schrok Siep af. Was zij net nog van plan de Boez een lesje te leren, nu hield ze haar pas in en deed alsof ze iets belangrijkers tussen de straatstenen had ontdekt.

Vervolgens ontdekte ze ook nog eens iets tussen de struiken verderop, en zo probeerde Siep haar gezicht te redden. De Boez kwam toen maar overeind en dook een eindje verder tussen de planten.

Maar wij hadden afgesproken een stukje te gaan lopen en niet om te gaan zooien tussen de planten. Cera vond trouwens ook dat het tijd was om verder te gaan, dus wij riepen de Boez tot de orde en vervolgden ons wandelingetje.

Cera werd in de parallelstraat nog even afgeleid door Luna, die in plaats van op het wielhuis ernaast lag. Uiteraard is dit belangrijk nieuws. Luna zou toch geen last hebben van artrose zodat zij de sprong naar het dak niet meer kan maken? Zijzelf had geen commentaar maar gaf ons wel te kennen (en dan vooral Cera) dat wij beter konden doorlopen, want anders.....
Dus liepen wij door want wat dat "anders" betekende, wilden wij niet te weten komen.

De Boez ging natuurlijk weer in de hoogste versnelling. Cera wilde graag nog even een stukje verderop, maar Boezelmans liep alweer aan het einde van de Steeg van Storm en dwong ons zo ook terug te keren naar de redactie. Een korte wandeling mag blijkbaar niet iets langer worden, en waarschijnlijk had de Boez nog andere plannen.

In de Katbladstraat lag Storm. Normaal gesproken zou hij niet twijfelen en direct proberen Cera in haar achterste te bijten of krabben, doch op dit moment had hij andere belangen. Dat kwam ons natuurlijk goed uit, want wij zaten niet te wachten op een model met weer een trauma erbij. Wij konden dus zonder gevaar de hoek van de Steeg om en terugkeren naar de redactie. Daar namen Cera en de Boez een paar brokjes en wij maakten voor onszelf een kopje oploskoffie. Nee, dat smaakte inderdaad niet echt geweldig..... En verder hebben wij op dit moment geen nieuws meer te melden.