Alweer die nepeta!

Deze keer ging de fotograaf zonder katten op stap. Mevrouw Troy lag namelijk een dutje te doen en Japekop was onvindbaar. Misschien was hij wel bezig met een dakinspectie maar het kan ook zijn dat hij ergens in een hoekje lag te kniezen. De Boez was met Cera op stap.
In de parallelstraat had Simba zich verstopt onder een struik. Wij deden net alsof wij hem niet zagen, maar maakten toch stiekem een foto. Ja, omdat hij zo guitig lag te loeren inderdaad.



Iets verderop zagen wij Mini. Het kleine poesje was aan het spelen met Luna rond een plantenbak.



Luna zat dus bovenop terwijl de kleine Mini uitdagend op- en afklom. Het spel werd gadegeslagen door iemand die wij zelden op straat tegenkomen.

Poekie. Niet de Poekie die aan het gevaarlijke water woont maar de Poekie uit de parallelstraat dus. Deze Poekie is ook niet zo jong meer en kampt met vele kwalen. Maar als het lekker weer is (zoals de afgelopen dagen want vandaag is het dus drie keer niks), mag zij nog wel eens even in het zonnetje zitten of een klein stukje lopen. Vroeger was deze poes een van het zeer felle soort. Menig keer heeft ze Japekoppie van het dak gemept toen deze ook nog jong was. Nu komt Poekie niet meer op het dak en is Simba daar de baas. Tenminste, dat menen wij gezien te hebben. Japekop laat zich daar helaas nooit over uit.

Poekie hield Mini goed in de gaten. Ja, want Mini is nieuw in de straat en je moet altijd alle nieuwen heel goed in de smiezen houden. Je weet namelijk inderdaad maar nooit, heh?

Luna was zo te zien uitgespeeld. Ook niet meer zo jong, heh? Wel, ze lag daar dermate lekker dat de oogjes wel even toe konden. Maar ze bleef wel degelijk opletten! Ook hier geldt namelijk weer: je weet maar nooit!

Mini was onder een wielhuis gekropen en Poekie vond dat een goed moment om haar van wat dichterbij te gaan bekijken. Wij bleven nog even wachten op verdere activiteiten in de parallelstaat, maar toen na 10 minuten Mini nog onder het wielhuis zat en Poekie ook niet van haar plek kwam, liepen wij maar door.

Wel zagen wij in de verte nog Bel de Franskat zitten, vlakbij zijn eigen huis, maar ook hij kwam wat inactief over. Als het zo warm is, moet je je inderdaad maar niet te druk maken!

In de Kruidentuin zat de Boez tussen de Nepeta. Wij hadden ergens gelezen dat jongere katten minder belangstelling zouden hebben voor deze "drug", maar de Boez lustte er wel pap van zo te zien.

Natuurlijk was Cera daar ook. Zij keek al wat lodderig uit haar mooie oogjes, dus waarschijnlijk waren ze al een tijdje bezig met die Nepeta (kattenkruid dus heh?) En wij maar denken dat ze lief aan het spelen waren met hommeltjes of boomblaadjes....

Boez zijn ogen stonden ook niet zo helder meer. En waren bovendien een stuk kleiner dan anders.

Verder was hij onbereikbaar en dus ver weg. Wij stelden hem wat vragen maar kregen totaal geen respons.

Boez had daarentegen wel belangstelling voor zijn vriendinnetje. Die was namelijk op het pad gaan liggen en rolde daar wat over de straatstenen.

Zo! Die is behoorlijk onder invloed! Wij moeten toch eens de soortnaam van deze Nepeta weten te achterhalen, want dat het werkt kunnen wij nu toch wel met zekerheid vaststellen!

Ook Cera was onbereikbaar voor een paar woordjes commentaar. Ze maakte wel geluid maar dat was, denken wij, eerder bestemd voor haar vriendje de Boez. Wij riepen nog dat hun pauze bijna voorbij was en dat er nog gewerkt moest worden, maar ook daarop werd niet gereageerd. Teleurgesteld zijn wij toen maar teruggekeerd naar de redactie. De camera moest sowieso worden opgeladen en bovendien hadden wij nog geen koffie genuttigd....