Omdat de Boez en Oscar alsmaar over de straat lagen te rollen en vechten, besloten we het stel - ter afleiding - even mee te nemen naar de Hoftuin. Daar waren vast wel leukere dingen te doen, zoals insecten jagen of in de vijver hengelen. Ze (Os en Boez) gingen maar wat graag mee met de fotograaf.
Maar daar gingen de twee dus gewoon verder met hun krachtmetingen. Blijkbaar was dat nu eenmaal erg belangrijk of het zat gewoon in de lucht, dat kan natuurlijk ook.
Wij vinden trouwens wel dat Os zich erg gewillig door Boez laat molesteren. Hij laat zich constant in de houdgreep nemen en lijkt er totaal niet onder te lijden. Nee, ze hadden duidelijk beiden plezier in deze schijngevechten.
Os kwam niet eens overeind als de Boez even op adem moest komen.
Cera vond het allemaal wel best. Zij lag iets verderop te zonnebaden. Ze zoekt daarvoor altijd de meest gore deurmatjes op. Dit exemplaar zat vol met blafbeestharen. Bah, Cera! Het blafbeest zelf overigens, zat achter het raam naar de haarfabrieken te loeren. Hij blaft echter nooit als zijn mens niet thuis is, maar des te harder als zij er wel is. Wij zullen ons daar verder niet in verdiepen wegens volstrekte onbelangrijkheid.
Rooie Gijs, liggend op het bankje voor zijn huis, werd knap chagrijnig van de aanwezigheid van al die indringers. Maar ze wegjagen, daar was geen beginnen aan heh? Nee, het waren er teveel. Drie vreemdelingen en een fotograaf, daar kan je zelfs als partijleider van Hof is Vol niet tegenop!
En zo dacht Panda er ook over; ook hij stoorde zich behoorlijk aan het geravot van de indringers. Ze waren wel erg nadrukkelijk aanwezig, heh?
En Os en Boez stoorden zich natuurlijk nergens aan. Ze gingen gewoon door met waarmee ze bezig waren. Tussendoor werd af en toe naar een vlindertje gemept, maar dat was overduidelijk bijzaak.
Ze namen de hele tuin in bezit. Lagen ze eerst nog midden tussen de planten te rollen, even later hadden ze er helemaal geen moeite mee om hun gevecht voort te zetten op het pad voor het huis van Rooie Gijs.
Gijs kreeg er schoon genoeg van. Hij kon het niet meer aanzien en verdween zijn huis in. Gelukkig voor hem stond de deur open.
Panda en Harremans voelden zich ook niet meer op hun gemak in hun eigen tuin en deden ook vluchtpogingen. En hoewel de fotograaf met mevrouw Katblad gezellig op een muurtje in het zonnetje zat, het was overduidelijk tijd om de jongens hun tuin terug te geven en onze haarfabrieken mee terug naar de Katbladstraat te nemen.
Gaan jullie mee, donderjagers?
Wel, de Boez moest eerst Cera's oortjes nog even wassen. Dat vonden wij erg lief van hem en Cera was daar ook bijzonder content mee. Daarna gingen we de Poort door naar huis.
In de Katbladstraat ging het vechten gewoon door en Cera koos een andere deurmat uit om op te gaan liggen. Nog veel plezier jongens (en meisje)! Mevrouw Katblad gaat aan de koffie!
2 opmerkingen:
Wat leuk toch, dat gestoei ! Valt er nooit een onvertogen 'woord' tijdens het gerollebol ?
Nee! Tot nu toe niet!
Een reactie posten