Stomverbaasd...

Gisterochtend, bij het krieken van de dag, maakte de fotograaf een rondje door de Katbladbuurt. Om te zien wie er allemaal al vroeg uit de veren waren! De Boez wilde graag mee. Nee, hij hoefde niet, had de keuze, maar ging dus wel mee. Helemaal tot aan het gevaarlijke water!!! Daar verdween hij onder een wielhuis.
Dit was niet de bedoeling geweest. Nee, hij had gewoon langs de huizen moeten blijven lopen, achter de fotograaf aan, maar zijn nieuwsgierigheid won het van zijn angst. Eigenlijk waren we daar ook niet zo blij mee...


Het duurde even voordat de Boez weer naar de fotograaf toe kwam. Toen moesten we nog een stukje langs de huizen om weer in de Katbladstraat te komen. Dit stukje vond de Boez het allerengste. Maar hij zette door!
In de Katbladstraat gekomen, dachten wij dat Boez de omgeving wel weer zou herkennen. Een kwestie van de lucht opsnuiven en de tafels zien staan, al was dat van een afstand. Maar kleine Boezelmans was totaal gedesoriënteerd. Hij wilde terug naar het gevaarlijke water en dan weer de parallelstraat in, want daar kwamen we toch vandaan? Hij deed dan ook verschillende pogingen daartoe. Maar wij vonden dat geen goed plan en bleven hem roepen, bleven hem motiveren om met ons mee te lopen. Pas bij het Zooiplein zag hij weer waar we waren, dat het bekend gebied voor hem was en dat we bijna thuis waren. Hij was stomverbaasd en begreep er geen snars van.
Vinden alle katten altijd hun eigen huis weer terug?
Wij betwijfelen dat na deze ervaring met de Boez!