Muiterij in de keuken!

Mevrouw Katblad heeft weer een cateringklus, en had net 4 kilo lamsbout aan stukjes gesneden. Toen zij even was weggelopen om wat uit de kast te pakken, zag zij bij haar terugkomst in de keuken dat er van het vlees was gejat. Wie had dat gedaan???



Nee, Oscar wist van niks. Hij stond gewoon uit een voerbakje te eten. Brokjes ja. Maar was dat wel waar?
Mevrouw K. tilde Os maar eens op, en ja hoor, uit zijn bek hing een groot stuk lamsvlees. Dat had hij dus meegenomen naar het eetbakje van de Boez, zodat het zou lijken alsof hij gewoon wat brokjes aan het knabbelen was....... Nee, Os is niet dom!
Toen Os op de grond werd gezet, vluchtte hij direct met zijn buit (nog in zijn bek) naar buiten. Hij had geluk, want er zaten twee flinke stukken vlees nog met een draad aan elkaar. Niet goed losgesneden, mevrouw Katblad!
Onze eigen haarfabrieken halen het niet in hun kop om van het aanrecht te stelen. Het vlees lag er al zeker een uur op kamertemperatuur te komen, en niemand had het gore lef om erop te springen. Tot Os kwam dus. En hij sloeg zijn slag.
Natuurlijk hebben wij de deur achter Os gesloten en hem nageroepen dat hij niet meer gewenst was. Althans, voor vandaag. Mevrouw Katblad ging toen direct over tot het kruiden van het vlees, en sloot de zak.



Een kwartier later vonden wij Oscar op het aanrecht. Hij stond de snijplank af te likken! Wegwezen, vreetschuur! Ons aanrecht is verboden voor haarfabrieken!

Wij zullen voortaan ons gereedschap onmiddellijk na gebruik moeten afwassen. Niet alleen omdat Os zo dol is op vreterij en dus telkens stiekem onze keuken binnenkomt, maar ook omdat hij Japekoppie heeft aangemoedigd het aanrecht af te stropen. Even later namelijk, stonden ze beiden, zij aan zij, op het aanrecht en waren gebroederlijk bezig de plank af te likken.
Gekker moet het echt niet worden! Toch?