Iwan:
Wel mevrouw Katblad, ik word op dit moment liever niet gestoord. Nee, want ziet u, ik ben even wat gras aan het eten. Ja, voorjaar heh? Last van haren inderdaad. In mijn inwendige ik dus ja, en daar is mijn inwendige ik dus niet content mee. Nee, als het effe kan, gooi ik die hele prop er straks uit, maar dan moet ik nu natuurlijk wel doorgaan met gras consumeren.
Hoe het verder met mij gaat? Wel, wat zal ik zeggen? Kijkt u zelf maar.
Het oor herstelt goed inderdaad. Af en toe nog een beetje jeuk, maar dat is een goed teken heh? Had u al onder mijn oog gekeken? Ja, ook daar heb ik wat lichte beschadigingen opgelopen. Nee, het scheelde niet veel of die nagels waren in mijn oog terecht gekomen; hij deed daar tenminste wel zijn best voor.
De dader? Ik zou het u niet kunnen zeggen. Nee, het ging erg snel allemaal en ik moest dus mijn ogen dichtknijpen. Anders was ik nu blind geweest, dat klopt.
Wel, ik hoop in elk geval dat ik hem ook flink heb geraakt, wie het dan ook was. Ja, als ik hem weer tegenkom, zal ik hem vast direct herkennen. Nee, ik weet nog niet wat ik dan doe. Misschien kan ik er dan maar beter vandoor gaan, zegt u? Ik zal daar over nadenken. Nee, ik beloof u niets. En als ik dan nu weer door mag gaan met gras eten? Dank u wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten