woensdag 30 september 2009

Het familiediner.


Ach ach. Wat was het toch donker en nat, gisteravond. We besloten om het maar eens gezellig te maken en lekker te gaan eten. Ja, de haarfabrieken hadden hun Gourmet al gehad, maar een hapje van iets anders lekkers kan er natuurlijk altijd wel achteraan, heh? Hoewel, de Boez lag lekker te pitten en had helemaal niet geroken dat er lekkere dingen op het vuur stonden. Of hij was gewoon moe, dat kan natuurlijk ook.



Japekop had het natuurlijk wel geroken. Hij was al een poosje present en vastbesloten te komen aanzitten. Ja, Japekop was helemaal klaar voor het familiediner.



Maar het voorgerecht was een tegenvaller. Pompoensoep met pinda en kokos. Nee, als kat zou je dat natuurlijk nooit op het menu zetten. Jekkiedekkie, wat vies. Gauw opeten dan maar en vervolgens snel door naar de volgende gang!



Ja, dat rook een stuk beter en daar moet je natuurlijk met je neus bovenop blijven zitten. En flink je best doen om veel fliebertjes los te peuteren.



Dat zeuren heeft altijd succes dus. En de Boez, wakker geworden van Japekop's gedrein, kwam toch ook maar eens kijken wat er nu zo de moeite waard was. De stukjes zalm smaakten erg goed inderdaad. Ja, zo goed dat het naar meer smaakte. Veel meer alstublieft.



We (de mensen aan tafel) kwamen nauwelijks zelf aan eten toe.
Japekop stelde het gezelschap van de Boez trouwens niet op prijs. Hij kon het niet hebben dat Boez ook zalm kreeg en het zo vlak naast hem zat op te smikkelen. Er klonk gegrom en geblaas, en dat terwijl het toch gezellig zou moeten zijn en blijven!



De Boez, vertrouwend op onze slogan "Altijd Eerlijk Delen", verplaatste zich van de grond naar het telefoonkastje. Heel verstandig van de Boez.




En zijn vertrouwen werd beloond. Nog een stukje zalm Boez? Ja, helemaal voor jou alleen. Japekop eet wel van de vloer.



En als het stukje zalm niet snel genoeg naar de vloer toekomt, gaat hij het wel halen, heh?
Ach ja, sommige mensen zullen wel griezelen van deze gang van zaken aan onze dinertafel. Maar wij kunnen u verzekeren dat het gezeur over is als wij roepen dat het "OP!" is. En bovendien is het echt heel erg gezellig om zo samen te eten! En nee, er wordt niet van de borden gejat; zover laten wij het niet komen.


Japekop zit gewoonlijk de hele maaltijd uit. Of dat nu op de grond is naast de tafel of op een beschikbare stoel, hij houdt erg van de gezelligheid tijdens onze etentjes en bovendien weet je maar nooit wat je nog aangeboden krijgt, heh?



De slagroom van het toetje wellicht? Nou vooruit, een heel klein likje dan. Voor het lekker, ja. Want slagroom komt hier echt niet elke dag op tafel.
En waar mevrouw Troy nu toch was? Wel die kwam wat later. Ze had liggen slapen op het dekbed en vond het sowieso te druk. Maar toen de boel was opgeruimd, kwam zij haar portie ophalen. Ja, natuurlijk hadden wij een stukje zalm voor haar bewaard! Wat dacht u dan?
Maar het was weer een gezellig familiediner en het tafelkleed is redelijk schoon gebleven. Dat is dan weer mooi meegenomen dus. De afwas moet trouwens nog wel gebeuren....

1 opmerking:

Annemieke zei

Dat ziet er lekker uit! Ik zou ook best een fliebertje willen!

Die van ons krijgen nooit eten tijdens het eten...maar mogen wel bakjes vla uitlikken als wij ermee klaar zijn of restjes melk van de cornflakes van het hij-mens.