Fliebers in de aanbieding.

Ja, wij waren weer eens bezig met cateringwerkzaamheden vandaag. En omdat het om een groot Indonesisch buffet gaat dat a.s. zondag pas zal plaatsvinden, zijn wij alvast begonnen met het vervaardigen van wat gerechten die vervolgens worden ingevroren. En later natuurlijk weer worden ontdooid, maar dat spreekt voor zich. Wij begonnen met rundvlees Bali, en hadden daarvoor zo'n slordige 3 kilo mooie runderlappen gekocht. Toen wij het vlees uit de verpakking hadden gehaald en gingen snijden, wisten wij al wie zich het eerst in de keuken zou komen melden....
Wij hadden natuurlijk wat fliebers apart gehouden, heh? Zonder kruiden enzo....



Al spoedig was de eerste lading vlees gekruid en gebakken. Nu nog een paar uurtjes stoven dus. Het duurde best een poosje voor hij kwam. Waarschijnlijk was hij bezig met een dakinspectie. Maar toen kwam hij toch, en vroeg direct om een stukje. Onze voorproever.



Japekop dus, ja. We kregen natuurlijk het verwijt te horen dat wij hem niet direct hadden geroepen. Immers, voordat het vlees in de pan gaat, moet het wel terdege gecontroleerd worden op vetgehalte, zeg maar kwaliteit dus, en op smaak en malsheid. En er is er maar 1 in huis die dat kan beoordelen. Wel, Japekop kreeg een aantal fliebers voor zijn kiezen en was daar best tevreden over. Een pak van ons hart, want je weet maar nooit.

Terwijl Japekop in de keuken aan het keuren was, kwam ook mevrouw Troy zich melden. Ja, want als het vlees door haar zoon is goed bevonden, wil zij nog wel even een nacontrole doen. Dat snappen wij heel goed. Moeders weten het tenslotte toch altijd het beste, al is hun zoon goed opgeleid en heeft hij zich in iets gespecialiseerd.

Dus boden wij mevrouw Troy ook een stukje rundvlees aan. Wij kunnen u mededelen dat mevrouw Troy zeer in haar nopjes was en heel tevreden over de kwaliteit van het rundvlees. Toen wij haar een tweede stukje aanboden, ging zij al bij voorbaat grommen (je weet maar nooit of er kapers op de kust zijn), griste het lekkers uit onze hand en smikkelde het elders in de kamer op. Ja, want wij mochten ons eens bedenken en het stukje vlees terug eisen, heh?

Helaas voor de Boez, maar hij was niet thuis en kwam zich ook niet melden. Alle fliebers werden dus verdeeld tussen Japekop en zijn moeder, en toen maakten wij het rundvleeskarwei af. Natuurlijk zal dit niet het enige gerecht zijn, dus wij gingen nog enige tijd door met andere werkzaamheden in de keuken, maar voor de haarfabrieken was de lol eraf toen het rundvlees op was. Kip krijgen zij niet rauw, en gekruid gehakt bieden wij ook niet aan. Dus Japekop verdween weer het dak op en mevrouw ging haar dutje verder afmaken. Later gingen wij nog de Boez zoeken, maar daar leest u in het volgende bericht over.