As The World Turns (6)

Ze waren allemaal lui. Charli lag op de bank niks te doen, Cera zat vlak achter hem op het andere zitstuk ook maar wat te hangen.



Mevrouw Troy zat op haar stoel bij het poezenloket en de Boez was aan het klooien tussen de planten.

Japekop lag chagrijnig te wezen op een stoel binnen. Wij konden dit niet langer aanzien dus droegen het hele stel op om op stap te gaan voor een reportage. We weten niet of ze nu zoveel zin hadden, maar ze gingen wel mee. Misschien wel omdat ze wisten dat wij haring hadden gehaald op de markt?

De dames (Troy links, Cera rechts) gingen voorop. Af en toe werd er halt gehouden om te wachten op de anderen.

Charli kwam op zijn eigen, rustige wijze voorbij. Alhoewel hij dus geen verslaggevers is, wilde hij toch wel een poging wagen. Wel, hoe meer zielen hoe meer vreugd, heh?

Mevrouw Troy (links) kreeg al direct de pest in bij het betreden van de Kruidentuin. Want daar zat namelijk Siep (rechts) en die was ook al niet in een beste bui. Ze gromde vervaarlijk. Siep dus, heh?

Kom op, Japekop (achter) en Cera! Jullie durven toch zeker wel langs Siep te lopen? En waar is de Boez eigenlijk?

De Boez kwam niet de hoek om. Hij had besloten verder te klooien tussen de planten of misschien was hij wel naar de Hoftuin gegaan. Nou ja, hij is sowieso toch nog te jong voor journalist dus we besloten hem maar zijn gang te laten gaan. We dachten met 5 katten te vertrekken maar nu waren we dus nog met 4.

Charli (links) riep Siep tot de orde. Hij legde Siep uit dat wij een belangrijke missie te vervullen hadden voor het Katblad. Siep deed alsof ze het begreep.

Ze droop af en zocht haar heil bij het kattenkruid. Kijk, zo gaat dat dus heh? Effetjes een tegenslagje en je grijpt gelijk weer naar de verdovende middelen. Nou Siep, ga maar lekker dromen! Wij gaan ons bezig houden met echt belangrijke zaken!

Charli ging het centrum van de Kruidentuin verkennen. Jammer dat er nog niet veel groeit en dus nog zo kaal is. De gemeente loopt blijkbaar achter met het beplantingsschema. Als ze dat al hebben tenminste.

Japekop verkende het struikgewas. Nou, in elk geval waren zij goed aan het werk, deze twee verslaggevers.

Toen Japekop niks bijzonders kon vinden in de struiken, kwam ook hij naar het centrum. Dat vonden wij wel handig want zo hadden wij in elk geval twee verslaggevers dicht bij elkaar. Maar waar zaten de anderen?

Ah, Cera was ook naar het centrum gekomen. Dat was gunstig. Ja, de rozemarijn groeit weer lekker. Daar kunnen wij straks weer fijn wat takjes van wegknippen! Maar nu eerst eens zien waar mevrouw Troy was gebleven.

Zij zat nog bij de ingang van de Kruidentuin onder de struiken. Ja, door de intimidatie van Siep inderdaad. Toen wij mevrouw Troy vroegen onder de struik vandaan te komen en de tocht met ons te vervolgen, weigerde zij. Nee, ze wilde niet langs Siep lopen, ondanks dat deze laatste al aardig high zat te worden tussen het kattenkruid.

Dat was nu jammer. Wij waren begonnen met 5, en nu moesten wij dus verder met slechts 3 verslaggevers!

(mevrouw Troy weigert verder mee te gaan......)

Ondertussen zaten Charli (links) en Japekop (rechts) ongeduldig te wachten op de anderen. Cera was even uit beeld. Zij had zich toch ook niet teruggetrokken?

Siep zag ze vliegen. Ze had helemaal geen oog meer voor de andere katten. Fraaie boel!

Ah, daar was Cera. Ook tussen het kattenkruid gedoken. Gingen wij nu onze 3e journalist ook verliezen?

Japekop liep te mopperen. Gingen we nou nog verder of niet? Dat gezeur ook altijd met die vrouwen!

Charli maakte maar het beste van de wachttijd. Het tuinsetje werd op vakkundige wijze gemarkeerd.

Tenslotte konden we verder trekken. Cera had zich van het Kattenkruid weten los te rukken. Gelukkig maar, want benevelde verslaggevers kunnen wij niet gebruiken.

We gingen de hoek om, de parallelstraat in. We hadden nog geen nieuws verzameld, behalve dan dat Siep weer in de lorum was, maar dat is eigenlijk niks nieuws.

Nu Cera nog de hoek om! Schiet je op, Cera? Charli begon nu ook zijn geduld te verliezen.

Maar toen kwam er opeens een fietser langs. Een mens met twee wielen ja. De fiets rammelde behoorlijk en het mens zelf ook. Daar schrok Charli zo van, dat hij omkeerde en de Kruidentuin weer inschoot. We waren vertrokken met 5, en nu hadden wij er dus nog 2......

Cera was verbaasd. Liet Charli zich wegjagen door zo'n fiets? En zijn broer Japekop? Was hij 'm soms ook gesmeerd?

Nee hoor! Japekop was ook wel even geschrokken van de fietser maar zette toch door. Al was de vaart er wel een beetje uit. Maar dat gaf niet want wij hadden de tijd.

Terwijl Cera juist de vaart erin wilde houden! Maar goed, we waren al met zo weinig overgebleven, we hadden het maar te accepteren. Kom Japekop, we moeten verder! We hebben nog steeds geen belangrijk nieuws gevonden!

Oh, sorry hoor Japekop. Ja, wat moet gebeuren dat moet gebeuren. Zul je de boel goed begraven achterlaten? Je zit wel voor iemands deur hoor! Potverdrie, we moeten ook overal op letten....

Ja, een deur! Daar deponeer je je hoop toch niet? Hoezo: hadden ze die bladeren maar moeten wegvegen? Kom op, we moeten verder!

We kwamen bij de Steeg. O jee! Daar stond Storm! Nu hadden we dus een echt serieus probleem! Kregen we Cera en Japekop door deze steeg heen terwijl Storm hen daar opwachtte? Of gingen wij weer een journalist kwijtraken? Wie was er moedig en wie niet?

(U leest het in de volgende aflevering!)