Het lijkt erop dat de Boezelmans (oftewel de Boez) de schrik van zijn boomavontuur een beetje te boven is. In elk geval was hij weer bereid mee te gaan op reportage. Hij ging, stoer als hij weer is, voorop naar de Kruidentuin.
Japekop liep met hem mee op, en de dames mevrouw Troy en Cera volgden hen. Ja, net een echt en hecht team!
Japekop liep langs de rozemarijn het centrum in. Daar was Kaija net bezig haar boom te markeren. Daar zij niet veel met Japekop op heeft, besloot zij naar boven te klimmen.
Nee, deze boom is bescheiden van hoogte dus wij vreesden niet. Bovendien is Kaija een heel ervaren boomklimster, maar dat wist u natuurlijk al. Zij hield van bovenaf Japekop in de gaten.
Maar Japekop voelde geen behoefte om Kaija in de gaten te houden. Hij is een meester in het negeren van zijn buurtjes. Maar dat komt omdat hij Verkenner A is, en verkenners hebben alleen oog voor belangrijke zaken, en daar valt Kaija dus niet onder, blijkbaar....
Jaya was er ook. Zij had iets lekkers te knabbelen gevonden langs het fietspad, dat weer langs de gevaarlijke verkeersweg loopt. Nee, Jaya is niet zo onverstandig om het pad of de weg op te gaan. De rand van de tuin is de grens van haar gebied. Tenminste, wij verwachten en hopen dat.
Cera stond gewoon mooi te wezen. Maar dat is omdat zij ons model is en daar wordt zij dus ook voor betaald.
Tummy was er ook. Die zat lekker aan het kattenkruid te snuffelen. Het kruid groeit al lekker! Wij zijn benieuwd wanneer de Boez dit high-makende goedje zal ontdekken!
Jaya was al gauw klaar met knabbelen aan de rand van haar gebied en kwam de tuin weer in. Ze sprong behendig over het hekje. Daar kan onze Japekop nog wat van leren! Hij kruipt meestal onder hekjes door.....
Kaija had zeker tuinwacht, want zij lag vanuit haar prachtige positie in haar boom de boel te overzien. Levert altijd weer mooie plaatjes op heh?
Maar waar is de Boez gebleven? Cera is hem kwijt. Hij moet ergens tussen de struiken zijn gedoken maar ook wij zien hem niet.
Ach, daar heb je hem. Gelukkig heeft hij veel wit in zijn vacht. Moeder natuur moet gedacht hebben: deze jongen mag niet teveel camouflagekleuren hebben; hij is te dom en zal zichtbaar moeten blijven voor zijn mens. Anders geraakt hij te vaak in de problemen. Dus doen wij een extra dip in de witte verfpot.
Dank, moeder natuur!
Ons Boezelmanneke voelt zich blijkbaar op dit moment het veiligst tussen de struiken. Dichtbij de aarde dus ja. Wij vinden dat ook een goede keuze van hem. In onze nachtmerries zien wij nog steeds zijn kleine koppie met grote ogen in de stromende regen boven in die boom, en zien wij hem glijden en glippen op die te dunne takken. Wij horen daarbij ook nog steeds zijn klaaglijk gehuil. Niet meer aan denken nu.....
Wat een genot om zo tussen die struiken te banjeren, heh Boezsch?
Ja, er schuilt hier van alles tussen het gewas! Gelukkig geen slangen, want we zien de Boez in staat om de strijd aan te gaan met zo'n reptiel en zich in zijn neus te laten bijten. Maar goed, zulke beesten huizen hier niet, mogen we aannemen. Of heeft iemand in de buurt misschien zijn terrarium open laten staan?
Ach, daar moet het wel heel interessant zijn. Boezsch, niet in de problemen raken heh? Wij zijn een beetje wantrouwend geworden ten aanzien van Boez' ontdekkingstochten, maar dat zult u vast wel begrijpen. Hij heeft in een paar weken tijd al voor meer problemen gezorgd en meer waaghalzerij vertoond dan mevrouw Troy in haar hele, 15 jarige leven.
Tja, nu is de kleine opdonder uit het zicht verdwenen. Wij moeten maar weer vertrouwen op zijn gezonde verstand, wat hij dus waarschijnlijk niet bezit.
(Wat beleefden wij nog meer in de Kruidentuin? Kwamen er nog andere katten langs? U leest het in het volgende deel.)
1 opmerking:
Het is weer een prachtig verhaal geworden! En Boez ach ja die zal vrees ik nog wel voor de nodige beroering zorgen in de Katbladstraat! Ik ben blij te lezen dat hij weer op stap is!
Een reactie posten