donderdag 2 april 2009

Artrose en dat soort zaken.


Rooie Gijs:
Ja, het is tijd voor mijn zonuurtje. Omdat ik daar nu zin in heb dus. En dan ga ik het liefst op het balkon liggen. Omdat ik dan ook nog een goed uitzicht heb over de tuin inderdaad.



Ziet u? Mooi plekje heh? Ja, even lekker rekken en strekken. Om mijn oude botten en spieren wat te oefenen. Nee, ik weet niet of het helpt, maar het voelt tenminste wel goed.



U mag mij best even over mijn buik aaien, maar ik kan u niet verzekeren dat u dan geen mep van mij krijgt. Nee, doet u het dan maar niet.



Momenteel heb ik niet veel klitten nee. Mijn mens knipt ze er regelmatig uit. Is geen prettig gevoel inderdaad, maar die klitten voelen nog erger dus ik sta het maar toe. Dat geknip dus ja.



Ja, het is mijn artrose. Ik kan dus niet meer overal bij met mijn tong. Dan probeer ik het wel, maar dan lukt het gewoon niet. Door de strammigheid, ja.



Maar verder ben ik dus best in een goede conditie. Ja, vreemdelingen de tuin uitmeppen gaat me nog best goed af.



En ik heb af en toe ook wel ruzie met Iwan, ja. Dat is omdat hij ongevraagd de tuin inkomt en dan gaat lopen slijmen. Tegen mensen inderdaad. En die mensen aaien hem dan en spreken hem toe met lieve woordjes. Daar kan ik inderdaad niet goed tegen, nee.



Mij spreken ze dus nooit toe met lieve woordjes. Ja, mijn mens doet dat wel gelukkig. Ondanks dat ik regelmatig behoorlijk chagrijnig ben ja. Ja, zal ook de artrose wel zijn. Die chagrijn dus, heh?



Ah, u gaat er weer vandoor? Wel, ik blijf hier nog een tijdje liggen. In de zon dus ja. Ha, mijn zonden overdenken inderdaad, ja! En opletten ook natuurlijk. Ja, dat er geen vreemden de tuin inkomen dus. Daar heb ik het best druk mee inderdaad, wat u zegt.

2 opmerkingen:

ina zei

Nou Gijs, toen ik gisteren lieve woordjes tegen je zei was je er niet van gediend. En van mijn goede bedoelingen om je te aaien ook niet. Zeker veel last van je artrose?

de verslaggever/fotograaf zei

Ook katten vertellen niet altijd de waarheid. Tegen mensen dus.