Gezellig samenzijn, deel 2

Iwan heeft de Boez gehoord. Hij besluit nog even te blijven. Bijna drukt hij zijn natte neus weer op de cameralens, maar gelukkig bedenkt hij zich, springt de tafel af en loopt naar de kleine Boez toe.





Boez is nog een beetje voorzichtig als Iwan neusje-neusje wil doen. In eerste instantie deinst hij dan ook wat terug.

Maar er wordt toch wel gesnuffeld aan de neuzen, over en weer. We begrijpen de voorzichtigheid van de Boez wel, want Iwan is erg flink qua postuur en de Boez is nog maar een jong ventje met weinig vet onder zijn vachtje.

Dan klinkt er opeens een sirene. Het is toch niet de eerste maandag van de maand? Bovendien is ook niet 12 uur! Misschien brand ergens dan? De Boez en mevrouw Troy kijken verschrikt op. Wij volgen hun blik en kijken in de richting vanwaar het geluid van de sirene komt.

Ha, daar zit Storm. Nu is alles opeens duidelijk. Er is dus wel een flinke fik ergens, maar die beperkt zich tot in het koppie van de zwarte half-siamees. Dat er uit zo'n klein katje zo'n geluid kan komen! Hij heeft vast een dubbele set stembanden in zijn keeltje zitten!

Mevrouw Troy kijkt erg boos. Het ging net zo gezellig worden bij het poezenloket en nu komt Storm weer eens roet in het eten gooien. Het valt trouwens op dat T. Troy steeds minder bang is en sneller boos wordt. Zou dat aan haar leeftijd liggen?

Japekop is ondertussen op het lawaai afgekomen en controleert even of er niets mis is met de Boez. Wat een onverwacht aardig gebaar van hem! Wij maken een goeie aantekening voor hem in verband met een eventuele bonus aan het eind van de maand.

Ja Japekop, Storm zit daar. Ga je daar wat aan doen of hoe zit het? Denk aan je bonus!

Iwan houdt zich, heel verstandig, buiten het burenconflict en neemt de gelegenheid te baat om even door en naast het zand te rollen.

Storm snapt het niet, dat gerol van Iwan. Het is immers de bedoeling dat iedereen schrikt van zijn sirene en zich sidderend van angst uit de voeten maakt. Maar die brutale rooie negeert hem en gaat doodleuk op een paar meter afstand een beetje uitdagend liggen rollen! Een flinke klap voor het ego van Storm dus.

En wat ook tegenvalt is dat de familie Katblad gewoon op straat blijft zitten en niet naar binnen vlucht. Zou Storm's sirene aan kracht verliezen? Heeft hij de juiste toon misschien niet getroffen?

Iwan is uitgerold en maakt zich nuttig door de vergadertafel en omgeving te gaan inspecteren. Want stel je voor dat het opeens mooi weer wordt, dat moet e.e.a. wel gecontroleerd en netjes zijn heh? Bovendien heeft hij op dit moment toch niks anders te doen.

Storm doet nog een laatste poging om zijn gevoel van eigenwaarde op te krikken en staat op en zet zijn sirene weer aan. Zo loopt hij richting poezenloket.

Nee, Japekop is niet bang maar heeft erg gevoelige oren. Daarom is hij maar even binnen op de trap gaan zitten.... Wij overwegen om de goede aantekening van even daarvoor weer te schrappen.

Mevrouw Troy laat zich echter niet wegjagen en Iwan idem dito, dus Storm druipt af. Hij gaat zich vast thuis bezinnen op zijn toekomst als "schrik van de buurt" en zal ongetwijfeld zijn psychische wonden willen gaan likken. Jammer Storm, dat je alleen maar van vechten en ruzie maken houdt, en niet van spelen of zooien met de anderen. Het had zo leuk voor je kunnen zijn. Maar ja, je hebt nu eenmaal bepaalde genen die je je hele leven zal moeten meedragen. Of zou de ouderdom nog iets kunnen gaan betekenen voor je innerlijke vrede? De toekomst zal het uitwijzen. Voorlopig ben je voor je soortgenoten nog gewoon een klein etterbakje. Ja, voor mensen ben je heel lief en dat moeten we nog even benadrukken!

Iwan is de rust zelve. En een uitstekende tafelcontroleur. Hoewel, is hij nu niet bezig overal zijn geur achter te laten? Heeft hij misschien bijbedoelingen? We vinden het niet belangrijk verder. Er heerst weer vrede voor de deur van de redactie en dat telt het meest, heh?

Zelfs Japekop komt weer naar buiten. Zijn oren zijn blijkbaar weer tot rust gekomen nu de sirene zich heeft verwijderd. Ja, Japekop kijkt nog wel wat chagrijnig en kritisch maar dat hoort bij zijn imago, zullen we maar zeggen.

Iwan is nog steeds hard bezig de tafel tot de zijne te maken. En hij schept daar blijkbaar veel genoegen in.

De Boez bekijkt alles wat er gebeurt met grote ogen. Hij is nog jong en moet nog veel leren, dat zie je zo. Eigenlijk wil hij alleen maar leuk spelen en vriendjes zijn met alle katten uit de buurt. Maar het leven is niet gemakkelijk en op zijn tijd zelfs hard. En je krijgt niet altijd wat je wilt heh, Boez? Nee, buiten heerst er het recht van de sterkste. En moet je rekening houden met territoriumgedrag. Maar misschien kan er nu eindelijk gespeeld gaan worden? Nee.

Het ziet ernaar uit dat er weer een stoorzender is gearriveerd. Hij staat aan de overkant van de straat. Wij draaien ons om. Wie komt de boel nu weer verzieken???
(Ach wat jammer nu dat we dit verslag moeten onderbreken. Het is namelijk koffietijd! U zult dus moeten wachten op deel 3 om de afloop van dit verhaal te kunnen lezen!)