Aan de overkant van de straat staat Harremans met veel belangstelling te kijken naar wat er allemaal voor de deur van de redactie plaatsvindt. Even lijkt het erop of hij de straat wil oversteken om zich te melden als deelnemer van het gezellig samenzijn, maar iets weerhoudt hem daarvan. Wat?
Het is Iwan. Die vindt het geen goed idee wanneer Harremans zou komen "meespelen". Immers, Harremans is ook niet altijd even aardig als Iwan in de Hoftuin komt. Dus wie kaatst moet de bal verwachten, heh? Iwan bekijkt Harremans met afwerende blik, dus Har blijft waar hij is.
De Boez is gerustgesteld. Hij heeft even afwachtend naast de nieuwe viooltjes (die nog moeten worden geplant) gezeten, maar neemt nu een aanloop.
Woeps, langs Iwan die probeert hem te raken met zijn poot. Maar Boez is te snel. Doch dit is wel het teken dat er eindelijk gespeeld kan gaan worden!
En dat gebeurt ook. Beiden, Iwan en de Boez dus, gaan op en af de tafel/bank en zitten elkaar na. Een soort diefje zonder verlos. Of gewoon: tikkie! Jij bent hem!
Af en toe wordt er even gepauzeerd. Of gesnuffeld, zo u wilt. Want ook dat hoort erbij en tenslotte hebben we het hier over kattenbeesten en niet over blafbeesten.
Er wordt ook regelmatig gecontroleerd of iemand niet stiekem een stand-in heeft ingezet, en dat weet je alleen maar door even aan elkaars neuzen te ruiken. Als blijkt dat alles nog steeds in orde is, kan het spel voortgezet worden.
De Boez duikt regelmatig achter een grote plantenpot en dan doet Iwan net of hij Boezel gaat vangen. Maar uiteraard is de Boez erg snel en laat zich niet pakken!
Hoehoi! Oom Iwan! Pak me dan als je kan!
Harremans is ondertussen weer naar zijn tuin gegaan. Maar de Boez wil dat toch controleren. Nee, hij loopt geen gevaar want oom Iwan is immers in de buurt!?
Mevrouw Troy houdt ook nog een oogje in het zeil. Zij zou best graag willen meespelen, maar ja, die ouwe botten zijn wat stram en daar moet je rekening mee houden. Ze doet er verstandig aan om gewoon voor de deur te blijven dribbelen en doet zo op haar manier een beetje mee.....
Opeens is het weer schrikken. Deze keer een wel erg grote vogel die hoog in de lucht vliegt en veel lawaai maakt. Mevrouw Troy maakt dat ze weg komt. Gelukkig staat de deur open en kan ze snel naar binnen. De kleine Boez volgt haar en Iwan blijft alleen achter. Waar Japekop op dat moment is, weten we niet. Waarschijnlijk weer bezig met een of andere dakinspectie.
Iwan komt vragen waarom iedereen nu weg is. Het was net zo leuk, dat spelen met de Boez!
Komt de Boez weer buiten of niet?
Nou, nog even niet. Want er is een wielhuis van een glazenier gestopt voor het pand van de redactie en een meneer gaat zijn lading controleren en verschuiven. Dat maakt een hoop herrie en dat vindt de Boez niet zo plezierig. Hij blijft dus nog even binnen zitten.
Maar als het wielhuis weer verdwenen is, krijgt Iwan zijn zin. De Boez is er weer. Doch er wordt niet meer gespeeld. Het is nu snuffeltijd blijkbaar.
Er wordt druk geroken aan wielhuis en takjes, totdat weer een vreemd geluid de aandacht trekt.
Wij hebben dat geluid niet gehoord want onze oren zijn niet zo gevoelig als die van Iwan en de Boez. Maar blijkbaar was het een teken voor de Boez om zich terug te trekken. Zijn harde schijfje zal wel vol zijn van alle opgedane indrukken en ervaringen. De Boez neemt afscheid van oom Iwan en gaat naar binnen.....
Iwan probeert Boez nog, met smekende blik, over te halen terug naar buiten te komen, maar de Boez zit er doorheen en heeft plaatsgenomen op de vensterbank.
Iwan krabt zich dan maar achter de oren en besluit vervolgens op huis aan te gaan. Wij sluiten de deur en gaan onze foto's bekijken. In een uurtje tijd ruim 135 foto's gemaakt, dus dat wordt een hele uitzoekerij....
Japekop meldt zich even later met veel gestamp op de lichtkoepel. Wij laten hem binnen en zien in het voorbijgaan dat mevrouw Troy heerlijk ligt te knorren op het logeerbed. Cera meldt zich bij het poezenloket. Waar heeft zij toch al die tijd gezeten?
Anyways, het was een heel gezellig samenzijn vandaag.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten