Cera:
Het is toch etenstijd? Ik zie ze allemaal eten! En ik heb niks. U laat mij gewoon in de kou staan!
Het is voor u een kleine moeite om het raam even te openen zodat ik een hapje kan meedoen!
Ik ben toch in dienst bij u? Ik doe een heleboel werk voor het Leidsch Katblad, dat weet u best! Ik doe verslaggeving, ik ben uw topmodel, ik ben de vaste oppas van de Boez, wat wilt u nog meer dat ik doe? Voor een klein hapje, ja!?
Het heeft dus geen zin om nog langer te zeuren? U laat mij er dus niet in? U kunt toch wel een hapje missen? Ik zie met eigen ogen dat Boez zijn eten niet heeft opgegeten. Wat doet u met die restjes? Goed, ik wacht hier nog wel even. Totdat u heeft besloten mij toch nog wat te geven. Ja, want ik weet dat u een goed hart heeft en een arm personeelslid niet kan laten verhongeren. Vooral als dat personeelslid zo zielig is als ik, ja....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten