Jaya:
Ik wou net naar binnen toe, maar nu zit Tummy dusdanig in de weg dat ik niet door het kattenluik kan. Ziet u hem zitten? Dan begrijpt u vast wat ik bedoel. Erg irritant ja.
Ja, dit gebeurt wel meer. Net als ik naar binnen wil ja. Dan gaat hij zitten klooien. Tummy ja. Tja, ik weet niet of hij dat nu uit pesterij doet of dat het goed is bedoeld. Een soort welkom ja. Maar feit is dat ik er zo dus mooi niet door kan. Terwijl ik me net had voorgenomen naar binnen te gaan inderdaad.
Nee, het is niks gedaan in de tuin. Een hoop nattigheid ja. Geen leuke bloemetjes, geen insecten, helemaal niets. En ook geen leuke plekjes om eens lekker te graven. Te nat, heh?
Zeg eh! Is het nou afgelopen? Ik zit hier te vernikkelen en dat is jouw schuld!
Wel, ik geloof dat Tummy nu weg is gegaan. Dat betekent dus dat wij afscheid gaan nemen. Ik vond toch al dat u een beetje te dichtbij kwam. U weet dat ik daar niet van hou.
Ja, volgende keer praten we verder. Maar dat moet u wel afstand houden. Nee, anders gaat het over. En nu moet ik opschieten want de weg is vrij, en je weet maar nooit hoe lang dat duurt. Ajuus, mevrouw Katblad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten