Drie keer niks.

Bohr:
Wel, u bent een beetje aan de late kant, vindt u zelf ook niet? Ja, mijn eigen mensen serveren gewoonlijk het avondmaal ook niet zo vroeg, maar van u had ik anders verwacht. Bent u opgehouden? Oh, Cera zat bij u voor de deur. En ze vroeg uw aandacht dus. En u dacht niet: die Bohr zit op mij te wachten dus moet ik voortmaken? Oh, u heeft het kort gehouden. Wel, kom dan maar gauw mee naar mijn eetplaats.



Mijn bakjes zijn inderdaad nagenoeg leeg, dus ik zit al een tijdje op een houtje te bijten. Bij wijze van spreken ja. Nee, ik heb vandaag niet veel gedaan. Beetje in de vensterbank gelegen en op het grote bed. Zeg nu zelf, er is weinig vermaak hier in huis, heh? Ik heb niet eens een klimpaal en de muizen zijn ook op. Ik had eerlijk gezegd wel van u verwacht dat u iets meer zorg voor mij zou tonen. Nou, in de vorm van een cadeautje bijvoorbeeld. Maar ik geloof dat dat er niet in zit, is het wel? Zeker druk met dat katblad? Dacht ik al. Krijg ik nou nog eten of hoe zit het?



Nee, die vistroep hoef ik niet. Ruikt niet goed, nee. Heeft u uit de koelkast gepakt? Nou, volgens mij is het niet goed meer. Nee, ik blief het echt niet. Ik eet wel weer die saaie brokken. Bij gebrek aan iets anders inderdaad. Wel, ik moet vaststellen dat de zorg niet overhoudt. Geen kleine attentie, bedorven vis, geen muziekje erbij, niks. Ja, wat mij betreft mag u weer gaan. En gaat u thuis maar eens even nadenken over hoe het u weer goed kan maken. Met mij ja. Nee, deze keer was het drie keer niks, die zorg van u.