T. Troy:
Mij niet gezien. Nee, veel te koud, die troep aan je poten. En bovendien te weinig vet op m'n ribbenkast. Trouwens, van binnenuit kan ik ook uitstekend het poezenloket bewaken. Niet dat er veel langskomen.
En wat er in de buurt rondloopt, stapt hier toch door het luik naar binnen. Ja, daarmee bedoel ik inderdaad Cera en die Oscar.
Die laatste is wel heel erg brutaal. Hoe vaak per dag hij hier binnenkomt? Dat is niet bij te houden. Bovendien lig ik regelmatig boven op bed te dutten en dat zie ik het dus niet. Dat hij binnenkomt dus, ja. Maar als ik het zie dan erger ik me rot. Vreet alle brokkies op, ja. Nee, op de bak gaat hij gelukkig niet, dat zou er nog bij moeten komen! Cera trouwens wel. Ja, die gaat wel hier op onze bak, meerdere keren per dag. Ik zal dus blij zijn als die troep buiten weg is en de grond niet meer bevroren. Ja, dan kan ze weer buiten haar behoefte doen. En dan kan ik weer een frisse neus halen. Nee, nu peins ik daar niet over. Mijn zoon gaat trouwens ook nauwelijks naar buiten. De Boez wel ja. In en uit. Ja, achter die Oscar aan. En dan laten ze dat kattenluik openstaan. Kouwe tocht dus, ja. Nee, niks gedaan met dit weer. Van mij mag het gauw over zijn. Liefst vandaag nog, inderdaad.
3 opmerkingen:
Ja maar mevrouw T. Troy!!!!!
Het is toch heel gezellig, al dat bezoek binnen!
Ik wou dat er bij mij ook bezoekers kwamen.
Maar mijn schurken liggen le3kker voor de ksachel.
Mevrouw Troy, ik ben het helemaal met u eens, begin de sneeuw en gladheid ook behoorlijk zat te worden!
Hier in de buurt is ook geen kat buiten te bekennen.
Meneer Hans, stelt u zich eens voor: Ze komen steeds bij u binnen en drinken uw biertjes op. En als u dan een biertje wilt nemen, grijpt u mis. Nou? Heh?
Een reactie posten