dinsdag 19 januari 2010

De sneeuw is weg, deel 1


De sneeuw is overal gesmolten, er is geen gladdigheid meer en dus ging de fotograaf weer eens op stap. Cera wilde graag mee en Oscar eveneens. De Boez was onvindbaar dus die had pech. Japekop en zijn moeder T. Troy lagen op het dekbed. We gingen dus met twee katten op pad.
Eerst maar eens naar de Kruidentuin dan?



Nou, daar was het een natte boel. En de boom in het centrum had wel een erg vreemde bloeiwijze ontwikkeld. Rustig was het er niet, want er reed een gemeentekarretje met borstels op de gevaarlijke weg. Dat karretje maakte een hoop onaangename geluiden.



Dus Os dook onder de boom van Kaija. Nee, erg veel plezier had hij niet meer in ons wandelrondje. Cera trouwens ook niet. We gingen nog even de parallelstraat in, maar daar kwam ons net een blafbeest tegemoet en daarbij nog een groepje fietsmensen. Os en Cera vluchtten terug de Kruidentuin in, het gemeentekarretje kwam ook weer onze richting uit dus besloten we maar naar het Zooiplein te gaan. Daar was het tenminste veilig en erg rustig. Tenminste, dat hoopten wij....


Zo. Het was inderdaad lekker stil op het Zooiplein. Zo stil dat we de vogeltjes hoorden fluiten. Geen geluiden van verkeer. Oscar voelde zich hier op zijn gemak en besloot dat te tonen door op de grond te gaan liggen rollen. Cera wilde naar haar favoriete speeltoestel, de glijbaan.



Oscar had het zo naar zijn zin dat hij helemaal in de stemming kwam om Cera een neusje te geven. Helaas, Cera houdt niet van ongewenste intimiteiten en begon te grommen. Nee, zij is de vriendin van de Boez en dat is dat. Oscar moet zich toch niets in zijn hoofd gaan halen, heh? Stel je voor!



Oscar wilde toch zijn blijheid en affectie kwijt en nam daar dan maar, uit armoede, een paal voor. Vieze paal? Maakt hem niks uit! Je kunt je later toch wassen? Nou dan!



Cera wilde eigenlijk de glijbaan op, maar twijfelde. Wat haar weerhield weten wij niet.



De fotograaf liep een beetje rond en zag de gesloopte lantaarnpaal midden op het Zooiplein. Dit kon toch niet de bedoeling zijn? En was het niet gevaarlijk zo? Wij zouden later de gemeente een schade-melding mailen. Nu maar afwachten wanneer de lantaarnpaal gerepareerd zal worden. Ambtelijke molens draaien langzaam? We zullen het zien.
Trouwens, nu de sneeuw gesmolten is, kun je zien hoeveel rotzooi er overal ligt. Niet alleen vuurwerkresten, maar ook ander afval. Hoog tijd dat er in de Katbladstraat weer eens geveegd en opgeruimd wordt! En dus ook het Zooiplein!

Opeens was er gevaar. Wij zagen dat niet, maar Cera dus wel.


En Oscar ook. Ze verscholen zich beiden achter het hek en bleven daar zitten. De fotograaf speurde in het rond. Waar waren de haarfabrieken van geschrokken?
Tja, u zult het antwoord misschien wel of niet krijgen in deel 2! En dat komt morgen....

1 opmerking:

Annemieke zei

Toch raar dat alleen de externe medewerkers mee wilden! Ik dacht dat er gewerkt moest worden door de inwonende redactiekatten? Maar begrijp ook dat het nu weer even moeilijk op gang komen is, na al die tijd sneeuwverlof.
Benieuwd hoe het afloopt!