0 vliegbeestjes.....

Gisteren (zondag) hoorden wij op de radio dat het nationale vliegbeestenteldag was! Een half uur vogeltjes (dus) tellen in je eigen achtertuin. Wel, de Boez had daar wel zin in. Dat kwam ook omdat hij zich verveelde; zijn vriendje Os en vriendinnetje Cera hadden zich namelijk nog niet gemeld en Boez voelde zich een beetje eenzaam. Nou Boez, wij gaan wel met jou mee om vliegbeestjes te tellen. Maar hier in de straat lijkt ons niet zo'n goed idee. Zullen we naar de Kruidentuin gaan?



In de Kruidentuin was het erg stil.... Ja, dat heb je zo op zondagmorgen vroeg, vooral als er een vers pakje sneeuw ligt. Maar geen vliegbeestjes dus.



Boez deed erg zijn best, maar ook hij hoorde of zag niets wat vleugeltjes had. Zelfs geen duif dus.




De boom in het centrum had ook niets te bieden. Wat nu? Naar de Hoftuin dan maar?

Boez sjokte door de Hoftuin. Hij maakte geen geluid en gedroeg zich voorbeeldig. Want als je als een wildekat gaat rondploffen zie je natuurlijk sowieso geen vliegbeestje, heh? Nee, dan hoef je niet eens te beginnen aan dat tellen. Maar er viel dus ook hier niets qua vleugeltje te signaleren. Ja, wij hoorden een duifje koeren, maar dat klonk van ver. En je moet het vogeltje zien om het te mogen tellen....

Het prachtige vliegbeesthuisje zag er ook zeer verlaten uit. Het hing nogal hoog dus we konden er niet inkijken. En in een lantaarnpaal klimmen? Nee, daar zagen wij van af.
Kom Boez, we gaan maar terug naar de Katbladstraat. Misschien zijn je vriendjes inmiddels naar buiten gekomen, dan kunnen jullie in elk geval nog wat gaan spelen.

Ook het vogelhuisje in de Katbladstraat hing er verlaten bij.

En nog steeds geen vriendjes van de Boez buiten.

Wel, wij kunnen u dus mededelen dat wij 0 vliegbeestjes hebben geteld. Ja, we hebben echt een half uur lang ons best gedaan.

Wij telden dus wel 1 haarfabriek, maar dat was de Boez en die kan niet vliegen. En toen vonden wij het hoog tijd voor een kopje koffie op de redactie.