Vergeten vraag.

Siep:
Zo mevrouw Katblad, bent u daar weer eens? Mooi, want dan kan ik u wat vragen. Wat ik u vragen wilde? Ach, nu weet ik het niet meer. Nee, soms heb ik dat, dan wil ik wat vragen en dan weet ik opeens niet meer wat. Maar het schiet me zo wel weer te binnen. Wat ik u vragen wou, ja. Nee, het was niet of u mijn deur wilt openmaken. Omdat ik dus net buiten ben ja. En niet terug naar binnen wil op dit moment, inderdaad. Bovendien heeft u geen sleutel, toch? Nou dan. Ja, dan zou het wel stom zijn om u dat te vragen. Nee, dat was het dus niet, wat ik u vragen wilde. Dan moet het inderdaad iets anders zijn geweest. Maar ik kom er zo wel weer op, hoor! Ja, ik snap dat u het druk heeft en dus nog meer te doen, maar u kunt toch wel eventjes wachten! Dan maakt u ondertussen toch gewoon een foto van mij? Ach, nu schiet het me toch opeens weer te binnen! Wat ik u wou vragen dus, heh?



Of ik ook eens mocht! Met mijn snuit tegen uw camera, ja! Maar dat is nu gebeurd dus hoef ik het ook niet meer te vragen! Ja, het was een bijzondere ervaring, dank u wel. En tot ziens dan maar weer, heh, mevrouw Katblad? Kunt u dan toch nu even mijn deur openmaken?