dinsdag 5 mei 2009

De voorproever aan het woord.


Japekoppie:
Ik ben hier de voorproever in huis. Ja, en dan vooral van vis en vlees natuurlijk. En kaas ook wel ja. Dat hebben we inderdaad al jaren geleden afgesproken en daar dien je dan niet op terug te komen. Nee, dat zijn verworven rechten en ik zie het bovendien als mijn plicht.
Maar het gebeurt dus wel eens dat het wordt vergeten. Dat ik de voorproever ben dus, heh?
En daar krijg ik dan de pest over in. Laatst ook weer. Ze had van die zeebeesten. Nee, van garnalen hou ik niet, deze waren anders. Ja, flink van formaat en daarom had ze er maar vier. En die wou ze dus allemaal voor zichzelf houden...



En dat pikte ik niet. Omdat ik de voorproever ben inderdaad. Dus ik eiste direct mijn voorproefstukje op. Nee, mij hou je niet voor het lapje. Ik ben namelijk beslist niet van de domme.



Eerst zei ze dat ik deze zeebeesten niet kon eten. Omdat ze nog verpakt waren. Wel, dat moest ik dan wel eerst met eigen ogen zien, heh? Nee, want die smoesjes van haar ken ik zo langzamerhand wel.


Maar inderdaad. Er zat nog iets omheen. Hoewel, dat rook ook wel goed hoor, daar niet van.



Ja, ze waren al gebakken. Dat rook ik al toen ik nog boven was. Toen ze dus gebakken werden ja. Daarom was ik naar beneden gekomen. Om mijn rechten op te eisen inderdaad. U begint het te begrijpen.



Nee, ze waren inderdaad op deze manier nog niet eetklaar. Ik was bereid zelf de verpakking eraf te halen, maar dat stond ze dus niet toe. Omdat ze er maar 4 had, zei ze, en ze niet een hele aan mij wou afstaan. En omdat ze zo duur waren, riep ze. Wel, als die dingen zo duur zijn, waarom koop je ze dan heh? Ja, die mensenlogica, daar snap ik af en toe helemaal geen snars van.
Afijn, zij ging ze dus uitkleden. Die zeebeesten ja. En ik maar wachten. Ja, dat uitkleden leek uren te duren.


Na dat uitkleden legde ze die zeebeesten op een bordje. Met nog ander spul erbij, maar dat was niet interessant.
Er was trouwens niet veel van overgebleven. Van die beesten dus heh? Let u nog wel op?
Ja, al die uitstekende delen en harde stukkies had ze weggegooid. Eeuwig zonde ja, want ik had er nog wel een beetje op willen kauwen. Nee, ik kreeg niet eens de kans.
Maar goed, ik was op de tafel gesprongen want ik zou tenslotte voorproeven, en liep daar wat heen en weer. Om dat bord heen ja.


Mocht niet eens! Nee, ik moest van de tafel af! Bang voor haren in haar eten ja! Nou, ik dacht gelijk: die hele voorproeverij gaat de mist in. Ze houdt het allemaal lekker voor zichzelf en dan krijg ik niks.
Dus ik ging flink tekeer ja. Ach, u weet wel, schreeuwen en met de poot aan de slag heh?


Ja, dat had succes. Uiteindelijk kreeg ik dus een stukje. Ja, het was wel een erg klein stukje maar het smaakte goed dus reden genoeg om gewoon door te zeuren. Tot ik nog een stukje zou krijgen inderdaad.



Tot overmaat van ramp had ik met mijn gezeur wel de aandacht getrokken van mijn moeder. Mevrouw Troy ja. Ze kwam van boven, sprong op de tafel en eiste ook een stukje zeebeest op. Terwijl zij dus geen voorproever is heh, hou dat effe goed in de gaten! Maar ze kreeg evengoed ook wat! Ja, het ging snel, met die beesten. Zo zijn het er 4, en zo zie je er nog maar 1.
Nee, ik kwam niet te kort, dat moet ik eerlijk toegeven. Ik had ondertussen al heel wat stukjes achter mijn kiezen. Maar dat waren dus wel erg kleine stukjes heh? Ja, hou dat ook effetjes goed in de gaten!


Toen kwam die kleine ook nog naar beneden. Had liggen slapen inderdaad en sliep nog toen hij beneden was. Die Zoebel inderdaad ja. Zat een beetje in de deuropening wakker te worden en had geen idee van wat er aan de hand was.
Ja, hij kreeg ook een stukje zeebeest, maar dat moest-ie niet. Mijn moeder had toen ook al genoeg gehad, want zij eet altijd alleen maar een beetje mee voor het lekker. Wel, ik eet mee voor de heb. Voor zoveel mogelijk ja, omdat je nooit genoeg kan voorproeven dus. En omdat die Zoebel en mijn moeder niet meer bliefden, kreeg ik dat laatste stukje.


Toen riep zij, ons mens, dat het op was. Alsof ik dat zelf niet al had gezien.
In elk geval heb ik kunnen vaststellen dat er niks mis is met dit soort zeebeesten. Ja, de kwaliteit was uitstekend en de smaak idem dito. En dus ook niet te sterk gekruid door mijn mens. Er was alleen 1 bezwaar. Er waren er dus te weinig. Veel te weinig ja. Dus mijn aanbeveling luidt: volgende keer een paar meer erbij kopen. Nou, dan denk ik toch wel aan minstens de dubbele hoeveelheid. En meer heb ik er niet over te zeggen, nee.

4 opmerkingen:

Inge zei

Ja Annemarie, Japekoppie heeft helemaal gelijk.
Wanneer je zulke lekkere garnalen koopt moet je niet op het geld letten maar rekening houden met je trouwe voorproever!

de redactie zei

Japekoppie komt helemaal niks tekort en kan wat ons betreft de boom in!

Peettante zei

De boom in? Dat is toch iets voor de Boez? Of begrijp ik het nu helemaal verkeerd.

De baas zei

Inderdaad, u snapt er helemaal niets van. We leggen het nog 1 keer uit. De Boez mag de boom niet in gezien onze laatste ervaring, Japekop mag dat wel. Maar wij kunnen heel makkelijk tegen Japekop zeggen dat hij de boom in kan, want hij zal dat toch niet doen. Vandaar dus. En nu kunt u ook de boom in!